Far , far away

De verhuiswagen rijdt weg. Harry slaakt een diepe zucht. Hij moet weg, weg van zijn huis, zijn school, zijn vrienden en zijn familie.’Harry, wil je me even helpen met de auto inpakken?’.’Ja mam, ik kom al’. Harry’s moeder, alisha, staat achter de auto. Ze heeft een rood hoofd en veegt het zweet weg. Ze wijst naar de 2 tassen die misschien met heel veel duwkracht nog net in de auto passen. Harry pakt de tassen op en zet ze met veel moeite in de auto. Zijn moeder lacht dankbaar naar hem. Dan lopen ze samen naar binnen. Harry loopt naar de kamer dat eerst zijn kamer was. Hij wil huilen maar vermand zich. Dan loopt hij weer naar buiten. Naar zijn tuin, hier heeft hij zijn eerste kus gehad. Hij glimlacht maar die is al snel verdwenen als zijn moeder roept dat ze weggaan. Hij stapt in de auto. Je hoort het geluid van de startende auto. De auto komt langzaam in beweging, daar gaan ze dan weg, heel ver weg van zijn oude betrouwde plekje.
Na 5 uur rijden zijn ze bij het nieuwe huis. Het is een groot huis, zeker 2 keer zo groot.
Harry wordt wakker. Hij opent zijn ogen. Hij ligt in bed in zijn nieuwe kamer. Er staan een aantal dozen en het is erg kaal. Hij slaakt een zucht, maar besluit na een paar minuten toch maar naar beneden te gaan. Beneden zit alisha.’goedemorgen schat, lekker geslapen?’.’uhm, gaat wel’. Hij pakt een pak melk uit de grote gloed nieuwe koelkast. En gaat aan tafel zitten. Morgen is zijn eerste schooldag hij zit er enorm tegen op.’mam, ik ga even een eindje hardlopen oké?’. Zijn moeder knikt.
Buiten is het koud, maar na een eindje lopen is het veel te warm. Dan komt Harry langs een klein huisje, het is van hout en staat op invallen. Harry stopt er is iets raars aan de hand met dit huis. Voorzichtig loopt hij naar binnen. Er komen een paar zonnestralen door het half met stof bedekte raam. Harry kijkt rond, het huis heeft een vreemde sfeer. Dan hoort Harry gerommel. Geschrokken kijkt hij achter zich. Het geluid komt uit een klein kamertje achter in het huis. Met zijn hart in zijn keel loopt hij naar het kamertje. Er staat een meisje te zoeken in een bureau.’h..hoi’: zegt Harry met een raar piepstemmetje, waar hij zelf raar van opkijkt. Het meisje kijkt geschrokken op.’dude, ik schrik me helemaal te pletter!’. Harry kijkt het meisje aan. Het is geen lelijk meisje, eigenlijk wel knap.’sorry, ik wou je niet laten schrikken. Wat ben je aan het doen?’. “dat kan ik ook aan jou vragen, wie ben jij eigenlijk?’. ‘Harry, Harry styles’. Het meisje kijkt hem aan. Dan pakt ze een stapel papier en loopt zonder iets te zeggen naar buiten. Harry kijkt haar verbaasd na. Dan loopt hij naar buiten en gaat terug naar huis.