Hoofdstuk 4

Huiswerkafspraak
Luna’s POV

Het is de tweede schooldag op Forks High. Gisteren was niet slecht, de lessen zijn niet eens zo saai, na de eerste paar uur stopte Lily eindelijk met springen en de Cullens zijn erg aardig. Ik ga me wel vermaken dit schooljaar. Ik pak de laatste zware tas en smijt hem achter in de auto van mijn broer Jacob. ‘Je hoeft maar een week je huis uit hoor, geen jaar!’ lacht hij terwijl hij de achterklep met moeite dicht krijgt. ‘Die spullen heb ik nodig Jake!’ vertel ik hem terwijl we instappen. Hij snapt ook niks van meisjes!

Mijn huisje word deze week weer opgebouwd. Gisteren werd Quil ineens zo pissig dat hij veranderde in zijn wolvengedaante en nar buiten renden, dwars door de muur! Vannacht heb ik er gewoon geslapen, maar dat was ook niet alles, al die puinzooi. Dus nu trek ik weer bij Billy en Jacob in, tot mijn muur weer heel is.

Ik drop mijn spullen in mijn oude kamer en pak mijn tas. Lily komt me zo ophalen enrijd menaar school. Haar familie is een stuk soepeler geworden tegenover mij, omdat ze me ontmoet hebben. Dat vertelde ze me gisteren aan de telefoon. Mooizo, dan hoef ik niet eerst helemaal La Push uit te lopen als ik met Lily meerijd, maar komt ze me gewoon voor de deur ophalen. Oke, nu voor Billy’s deur, dat heb ik haar vanmorgen gesmst.
Op dat moment hoor ik haar buiten toeteren. ‘Billy, jake, ik ga, tot vanmiddag!’ roep ik de keuken in en ik loop naar buiten. Ik stap bijna fluitend in de roze Fiat. Ik ben blij Lily te zien. Dat ben ik meestal, maar nu nog blijer! Ze doet me denken aan Emmett. Ze is net zo bleek, net zo vrolijk, en zelfs haar grijns doet me denken aan hem. Ojee, ze grijnst wel heel erg…’Goeiemorgen, wat ben jij vrolijk vandaag! Zit je soms aan iemand te denken?’ zegt ze met die grijns. Ik lach maar gewoon onschuldig terug. ‘Nee hoor, ik vind het gewoon fijn dat je vaker in La Push mag komen!’ zeg ik snel, niet eens gelogen. Dit zal haar wel afleiden van haar vorige vraag.

‘Ik ook! Alice en Edward hebben een goed woordje over je gedaan bij Carlisle en Esme! De rest mag je ook graag. Ik mag nog niet mee klifduiken ofzo, maar het is een begin!’ gaat ze vrolijk verder. ‘O, dus ze mogen me wel? Allemaal?’ vraag ik onschuldig. Ik heb mezelf vanmorgen voorgenomen niet naar Emmett te vragen, maar ineens moet ik het gewoon weten! ‘Nou, Carlisle en Esme hebben je natuurlijk nog niet ontmoet, maar de rest vind je erg aardig. Alleen Rosalie zeurde over je ‘wolvenluchtje’, maar ach, Rosalie’ zei ze met haar ogen rollend. Ik knik, heb genoeg over haar gehoord om niet verbaast te zijn. Ik had niks anders verwacht. Ik hou nu mijn mond maar, voor ik mezelf verraad. Het is niet dat ik haar niet vertrouw, maar haar broer Edward leest gedachten, dus ook die van haar. Als zij het wist…wist de hele familie het, inclusief Emmett.

Ik voel dat Lily naar me kijkt. Als ik mijn hoofd draai, kijkt ze snel weer naar de weg, met een vreemde grijns op haar gezicht. Even is het stil in de auto, maar dan zegt ze wat ze waarschijnlijk al de hele tijd wilde zeggen, en wat ik de hele tijd heb willen horen: ‘Emmett had het ook nog over je’ Ineens zit ik rechtop in mijn stoel, met mijn ogen zo ver open, dat ze er elk moment uit kunnen rollen. Lily ziet dit, en begint keihard te lachen. ‘Denk je nou echt dat ik achterlijk ben ofzo? Ik heb je echt wel aar hem zien kijken hoor! Je stond bijna te kwijlen!’ zegt ze terwijl ze nog harder gaat lachen. Ik ontspan weer een beetje en geef haar een schouderduwtje, wat mogelijk is in deze kleine auto. ‘Ik kwijl niet!’ Nu zie ik pas de hond-gerelateerde humor van de grap, en begin ook keihard te lachen.

Na 2 minuten slappe lach kijkt ze me ineens heel sirieus aan. ‘Je vind hem leuk he?’ Ik kijk haar verbaast aan. Soms verbaast haar onbeschaamde eerlijkheid me nogsteeds. Dat leer je waarschijnlijk vanzelf, als je leeft met een gedachtelezer. Niet wetend wat te zeggen, knik ik. Ze glimlacht naar me, maar zegt niks.

Op dat moment scheuren we de parkeerplaats op. Lily parkeert schuin over 2 vakken (rijden kan ze desnoods met haar ogen dicht, maar in parkeren is ze een ramp!) en we stappen uit. Samen lopen we naar binnen, zonder ook maar 1 woord te wisselen over ons gesprek in de auto.

Ze weet het! Ze weet het, en ze is niet boos. Dat viel mee!
Aan het eind van de dag lopen we samen lachend terug naar de auto. Het is weer een gezellige dag geweest. De rest van de Cullens zijn niet op school geweest. Een ‘kampeertripje’. Ik had het al aan zien komen, de zon schijnt vandaag. Onderweg vraag ik ‘Lils, als ze het goedvinden dat je me ophaalt en brengt, zullen ze het dan ook goed vinden als we vanmiddag samen huiswerk maken, bij mij thuis?’ Ze denkt er even over na. Ik moet nog steeds glimlachen als ze dat gezicht trekt als ze nadenkt. ‘Ja, dat mag denk ik wel ja’ antwoord ze. ‘Gezellig!’ zeg ik. ‘Maar dan moet ik wel even een paar boeken halen thuis, en mijn telefoon, die ben ik vergeten’ zegt ze. ‘Oke’ ze stopt nu voor mijn huis. ‘Oja, de rest kan er misschien ook zijn…’ leg ik uit. ‘Zolang ze dat niet weten, zijn ze er ook niet op tegen’ ze knipoogt even en zegt dan ‘Tot straks!’ Ik zwaai haar na en ga naar binnen.

‘Heej Billy! Lily komt vanmiddag huiswerk maken!’ roep ik vrolijk. Maar het is niet Billy die antwoord, maar jacob. ‘Sirieus? Jij nodigt je vampiervriendin uit, in een huis waar straks een hele roedel weerwolven komt eten?’ Hij kijkt me verbaast aan. ‘Ja, dus jullie gaan maar lekker buitenspelen ofzo, Lily staat niet op het menu’ antwoord ik met een nep boze blik. Jacob begint te lachen. ‘Denk je dat? Maar ik heb juist zoveel te vragen aan je kleine bloedzuiger! Kan wel eens een hele leuke avond worden!’ Hij loopt lachend weg, met zoals altijd alleen een afgeknipte spijkerbroek aan. Ik schud mijn hoofd. Mooi niet dat ik heb Lily laat ondervragen! Maar dan bedenk ik me. Lily is waarschijnlijk slimmer dan zij allemaal bij elkaar, en heeft overal een antwoord op. Daar hebben ze zo’n hekel aan, als iemand anders het laatste woord heeft. En daarbij, kan ze heel goed van zich af ‘bijten’. ‘Ja!’ roep ik naar Jacob ‘Dat word inderdaad een leuke avond!’