| 018 | En de knappe postbode [Chad Michael Murray]

Ze vertrok met de auto en ik keek maar zielig uit het raam. Hopend dat Chad er niet bij betrokken was.
We naderen het meer en meer. Daar zien we een witte ford focus RD. De auto waar Chad mee rijd. Van de ford RS zie je niks meer, die is helemaal friet van elkaar gereden. Samen met een rode Citroën Berlingo.
Ik zag daar een jongen liggen en wou uitstappen maar Lau verbood het me en reed nu een beetje sneller als daarnet. Waarschijnlijk om er zeker van te zijn dat ik niet zou uitstappen. Ik flipte nu helemaal !
'Zo zijn we rapper thuis' zei ze dan heel droog. Vindt er het dan niet erg voor mij?
'Na 500 meter ga de snelweg af' beveelde de GPS on.
'Kijk we zijn bijna thuis. Dan zal je zien dat Chad op je wacht.' zei ze met troostende toon. Maar niks kon me troosten, nouja, enkel mijn kleine Styby.
'Na 200 meter bestemming bereikt.' zei de GPS.
Ik voelde de adrenaline door mijn lijf stromen, spanning giert.
We reden de straathoek om en zag geen witte ford focus RS staan.
Nu barstte ik weer in huilen uit. Ik stapte uit en hoorde geblaf.
'Styby is ontsnapt' Riep ik al lopen de tuin in. Opeens zag ik er een jongen staan maar kan niet zien wie. Het was donker en hij had een kap of muts op zijn hoofd.
'Ga uit de buurt van mijn hondje, jij vuile hondenlokker ! Als dat nu niet doet dan sla ik je hoofd in met een stoel !' beveelde ik.
Opeens draaide hij om met zijn handen boven zijn hoofd.
'Ssst, rustig maar, ik ben het.' zei hij.
'En hoe moet ik weten wie je bent aan je stem?' zei ik geïrriteerd.
Hij kwam steeds dichter en dichter.
Mijn stoel ging hoger en hoger de lucht in. Klaar om aan te vallen. Maar dat gebeurde niet.
Mijn stoel liet ik snel vallen en liep naar de jongen.
'Liefje laat me nooit meer zo hard schrikken als daarnet.' zei ik al huilend en half verstaanbaar.
'Hunk? Wat?' vroeg Chad.
Het was gewoon Chad dat met Styby stond te spelen!
'Wel, jij was er hard vandoor gegaan maar wij hadden panne met de wagen. We hebben Robert dan maar gebeld en onderweg was er een ongeluk gebeurt met dezelfde wagen waar jij mee rijd. En jou liefje dacht dat jij het was.' legde Lau uit aan het topsnelheid en hapte naar lucht als een vis op het droge.