Proloog.

De pijn in je hart is zo overweldigend, zo onwerkelijk. De kans dat iemand hetzelfde voelt, is groot. Maar op dit moment voel je je alleen op deze wereld. Niemand die je begrijpt, niemand die de pijn bevestigt. Mensen gaan dan gekke dingen doen, of juist niet. Dat ligt in hun handen, niet die van een buitenstander of de betreffende persoon. Vooral de betreffende persoon kun je niet betrekken, nee. Dat is een grote fout, eentje die niet snel ongedaan kan worden. Mensen zijn tegenwoordig ook al niet meer te vertrouwen. De mensen die dat wel zijn, zijn bijzonder, bijna uitgestorven. Ja, als je die desbetreffende persoon betrekt, oh man, dan is je leven echt naar de klote. Dus doe het niet, want ik weet er alles van. Het is geen pretje. Oef, liefde is getrouwd met karma van de hoogste, slechtste berg die er bestaat. Dat karma moet mij altijd hebben.

Oef, wat vinden jullie ervan? xox