•OO2 Rayven

Mijn handen gingen over mijn akoestische gitaar en er kwam wat geluid uit. Niet slecht, vond ik zelf, maar het zou nooit echt goed worden. Het zou nooit echte muziek worden, alleen maar vage melodietjes. Like I care? Lachend zette ik mijn gitaar naast mijn bed neer en sprong van mijn bed af. Zoekend keek ik even rond. Waar had ik ook alweer mijn schoenen gelaten? Op mijn knieën kroop ik door de kamer en vond uiteindelijk mijn zwarte vans onder mijn bed liggen. Snel trok ik ze aan, ik zou even mijn onze duitse herder, Moon, moeten gaan wandelen. Maar net voordat ik mijn kamer uit wou lopen ging mijn iPhone over, Liz. Snel nam ik hem op en grinnikte even.
"Je belt ongelegen Lizzol", zei ik lachend tegen haar en ging met mijn hand door mijn krullende haar. Liz was hysterisch aan het praten en ik luisterde alleen maar.
"Wow", kon ik alleen maar zeggen, "Ik kom eraan"
Snel hing ik op en duwde mijn iPhone in mijn broekzak. Ik rende snel mijn kamer uit, de trap af en sprong van de laatste treden af. Ik rende de kamer in, naar mijn vader.
"Ik moet even naar Liz", riep ik en rende toen naar buiten. Buiten sprong ik op mijn barrel van een zwarte omafiets met blauwe bloemen op het stuur en fietste richting Liz, zo snel als ik kon, terwijl ik aan het denken was over wat ze zei. Echt geweldig.