011

'Naomi vertel me alsjeblieft wat er aan de hand is!' Ik raakte gefrustreerd omdat ze maar niks wou zeggen, ik werd zelfs boos. 'Oke weetjewat, laat maar Naomi. Ik dacht beste vriendinnen vertellen elkaar alles maar zo denk je er dus niet over, en bedankt dat je me van de trap afduwde dat doen 'vriendinnen' toch!' Ik was echt boos en dat liet ik merken ook. Ik wou weglopen maar Naomi zei 'Ik wil het je wel vertellen, maar dan breng ik jou in gevaar. Dat kan ik niet doen.' Nu word het al helemaal mooi ze gaat nog dingen verzinnen ook! 'Oh en tegen Niall kan je het wel vertellen?' Zei ik terwijl ik naar de deur liep en Niall achter me aanliep. 'Romey, nee ga niet weg! Ik wil dit niet meer, laat me niet alleen!' Ik negeerde het en deed de deur open. 'Oke ik zeg het, maar zonder Niall. Hij moet buiten wachten je kan straks niet meer alleen over straat.' Ik werd minder boos omdat ze me eindelijk wou vertellen wat er was. 'Oke ik luister, en Niall luistert mee of gaat naar huis, maar hij wacht niet buiten.' Ik keek naar Niall die alleen maar zei 'Ik ga wel naar huis, dit is iets tussen jullie.' Hij gaf mij een knuffel en liep weer terug naar mijn huis. Ik ging zitten en vroeg 'Oke vertel op, wat is er? En geen onzin dingen want dan ben ik weg.' Naomi zuchtte even en begon toen haar verhaal. '2 weken geleden spijbelde ik 1dag en ik ging toen naar de stad, daar liep een jongen tegen me op en toen kwam mijn geld onder de kassa waar niemand meer bij kwam. Hij verontschuldigde zich en betaalde voor me. We hadden een hele tijd gepraat en vroeg later mijn nummer, die ik ook gaf. 3dagen later had ik met hem afgesproken. Vorige week maandag ging ik met hem mee naar zijn huis. En eerst was dat wel leuk maar daarna niet, hij leerde mij blowen en andere dingen. Hij zei dat ik geen vriendinnen meer mocht hebben en dat ik jou moest laten vallen, dus ik duwde jou van de trap, ik zou boos worden en zeggen dat je mij liet vallen en verder jou negeren.' Ik keek naar Naomi. 'Denk je nou echt dat ik dit geloof? Denk je dat ik dom ben ofso?' Ik was echt boos en ik wou weggaan. 'Wacht, vrijdag kwam je toch naar mijn huis en er liep een man uit.' Ik knikte. Ze trok haar shirt omhoog en liet een grote blauwe plek zien op haar buik. Ik schrok. Ik schrok nu echt erg omdat ik nu zeker wist dat ze wel de waarheid sprak. 'H-heeft hij dat gedaan?' Ze knikte. 'Ik wou niet doen wat hij wou dat ik zou doen, ik wou niet met 1 van zijn vrienden naar bed.' Ik schrok dit betekende dus dat dat... 'Naomi, dit betekend dus dat je in de handen bent van een, een loverboy?' Ze knikte en begon te huilen. 'Romey help me! Ik wil dit niet meer!' Ik beloofde dat ik haar zou helpen en zei dat ze hem moest aangeven voordat er meer meisjes in zijn handen kwamen. Opeens voelde ik mijn mobiel trillen. Zayn. Romeyy. Kom je naar huis we hebben een verrasing voor je. Uhm, ja ik kom eraan! totzoo. En hing meteen op. 'Naomi ik moet gaan, ik beloof dat ik je ga helpen. Ga nu met mij mee naar mijn huis?' Ze schudde nee. 'Dat kan ik niet doen dat is gevaarlijk, ik blijf wel hier. Beloof je echt dat je me gaat helpen?' Ik gaf haar een dikke knuffel en zei 'Beloofd.' En ging naar huis.
Ik was bijna in mijn straat tot ik werd tegen gehouden door een man. Hij kwam me wel heel bekend voor... Hij was die man die toen uit Naomi's huis liep!! Hij ging voor me staan maar wel zo dat ik niet kon weglopen en vroeg 'Dus, wat deed jij vrijdagavond bij Naomi he?!' Ik slikte. Ik kon nu niet de waarheid vertellen, dat was gevaarlijk voor Naomi en voor mij. Ik moet wat verzinnen en snel ook!