It's everything about you

De volgende ochtend loop ik vol enthousiasme de kleedkamer van de gymzaal in. Ik ben de eerste. Rustig kleed ik me om en loop ik de gymzaal in. Yes, we gaan turnen! Ik ren de zaal in en maak een radslag. Keihard roep ik 'Goeiemorgen!' Dan hoor ik vanuit de hoek: 'Goeiemorgen Eef, wow dat was echt goed!' Ik kijk om. 'O, hé Zayn, dank je.' Ik ga naast hem zitten. 'Vind je turnen leuk?' Zayn zucht en schudt zijn hoofd. 'Ik kan het niet.' Ik spring op. 'Dan kan ik je toch helpen? Er is nu toch nog niemand, dus nu kan ik je uitgebreid helpen.' Ik steek mijn hand uit. 'Kom op, ik help je.' Aarzelend pakt Zayn mijn hand en staat op. Ik loop naar de mat. 'Kun je de handstand?' Zayn haalt zijn schouders op. 'Probeer het eens,' zeg ik. 'Ik vang je op.' Zayn slikt en doet een handstand. Ik pak zijn heup en zet hem weer zachtjes neer. 'Ze je wel, je kan het wel.' Zayn kijkt naar de grond, maar ik zie dat hij trots kijkt. 'Kom, we gaan naar de trampoline met de kast.' Ik spring op de trampoline, zet mijn handen op de kast en maak een handstand. Zayn kijkt vol bewondering naar me en zegt: 'Ik weet niet of ik dat kan.' 'Dat kan je, als je er maar in gelooft.' Aarzelend gaa Zayn op de trampoline staan en zet zijn handen op de kast. Ik ga op de kast staan. 'Je zet je handen op de kast, je springt op de trampoline en gooit je heup omhoog, daarna volgen je benen vanzelf. Als je hoog enoeg bent pak ik je heup. Niet schrikken en hou je handen op de kast. Ik zorg dat je veilig landt.' Zayn springt aarzelend en komt meteen weer op de trampoline neer. 'Ik ben bang dat ik je trap ofzo.' Ik schud mijn hoofd. 'Dat gebeurt niet. En alsnog, de ergste pijn is mentale pijn, dus niet bang zijn.' Zayn lacht en springt op de trampoline. Ik pak zijn heup en hij landt perfect op de trampo. Ik geef hem een high five. 'Zie je wel!' Zayn straalt en tilt me van de kast. Lachend hang ik over zijn schouders. Opeens zie ik dat de Vries samen met de klas staat te kijken. Hij klapt. 'Goed gedaan Eef. Dat noem ik nou een goede instelling.' Snel zet Zayn me neer en met een rood hoofd mompel ik: 'Dank u wel.' Lachend kijkt Madison naar me en ze loopt naar me toe. 'Haha Eef, hing je daar lekker?' Ik grijns. 'Ja hoor, eigenlijk wel. Jaloers?' Madisons gezicht betrekt en arrogant loopt ze weg. Niall komt naar me to gelopen. 'Dat kan ik beter.' Ik kijk hem niet-begrijpend aan. Niall tilt me op en in èèn keer hang ik over zijn schouders. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en kijk Madison arrogant aan. Is hij altijd zo'n enorme flirt? mime ik. Ze knikt. Niall zet me neer. 'Ik denk dat we nu moeten gaan oefenen met turnen.' En weg is hij. Madison pakt me bij mijn arm en trekt me mee. 'Waar denk jij dat je mee bezig bent? Dat had ik moeten zijn, Zayn en Niall zijn van mij.' Ik kijk haar arrogant aan. 'Maar dat was ik toch echt. Ik denk toch echt dat je iemand anders moet gaan zoeken om tegen te zeuren. Dag Madison. En ik loop naar Zayn om 'm te gaan helpen. Madison kijkt me vuil aan en loopt naar Niall. Ik lach. Nooit gedacht dat ik zo arrogant kon zijn.
De rest van de les besteed ik aan het helpen van andere mensen en af en toe zelf de oefeningen doen. Iedereen is blij met mijn hulp en ik krijg allemaal complimentjes. Heel eventjes voel ik me veelbetekenend en dat voelt stiekem best goed. Aan het eind van de dag val ik moe, maar blij in slaap.