~ Hoofdstuk 7 ~

Toen het lied van de sorteerhoed was afgelopen, brak er een geroezemoes los in de zaal. Ron begon een gesprek met het spook wat net kwam aanzweven. Ik ving een paar woorden op van het gesprek.
'Erg lang van stof....Wel vaker... Oorlog... Zwadderich'
Ik probeerde ertussen te komen maar niemand lette op mij. Verdrietig kroop ik in een van de bekers op tafel. Dan ging ik maar slapen, ik had een lange dag achter de rug. Ik hoorde nog net hoe de oudevrouwenwezenmens begon met het indelen van de eerstejaars. Langzaam zakte mijn oogleden dicht. Maar echt in slaap vallen kon ik niet, er maalde nog steeds allemaal gedachten door mijn kleine hoofdje. Ik woelde, draaide en lag uiteindelijk zelfs op mijn kop, maar de slaap wou niet komen. Uiteindelijk besloot ik maar uit de beker te klimmen. Maar daarbuiten was het ook niet echt beter. Het saaie padding was een heel saaie toespraak aan het houden. Ik keek om me heen en zag tevreden dat ik niet de enige was die haar saai vond. Veel mensen praatte gewoon met elkaar of staarde glazig naar het lelijke wezen wat rustig doorzeurde. Ze had het over de meest onzinnige dingen en als ik te lang naar haar zou luisteren zou ik alsnog in slaap vallen. Toen ze uiteindelijk klaar was klapte er niemand, mede doordat de helft van de mensen al in slaap was gevallen.
Toen stond er een oude man, met een klein brilletje en net zulk punkhaar als ik op. Hij vertelde nog wat over Zwerkbal en een aantal regels. Maar toen sprak hij de woorden uit waar ik zo lang op had gewacht.
'Eet smakelijk'
En als bij toverslag verscheen er eten op de schalen. Hongerig sprong ik in de eerste schaal die naast mij stond. Lekker aardappelpuree! Dolblij begon ik mezelf in te graven. Toen ik genoeg had sprong ik uit de schaal in de volgende. Heerlijk, kippenpootjes. Opgewonden viel ik aan. Hierna volgde nog aardappelschijfjes, pannenkoeken, worteltjes. Toen het dessert kwam at ik ook nog een lolly, stroopwafel, appeltaart en sprong ik in een bak chocoladeijs. Ik was in de hemel! Tevreden en volgegeten kroop ik in de zak van Ron. Ik zat onder de chocolade, puree en ander eten, maar het kon me niets schelen. Ik sloot mijn ogen en viel tevreden in slaap