7 I'm a parseltongue

Punjuuhh POV


Stiekem mengden we ons met de menigte die de grote zaal uit kwam. Toen niemand naar ons keek glipten we een gang in die naar Jammerende Jenny's wc leidde. "Waar gaan we heen?" "Naar Jenny, er ligt daar nog een grote hoeveelheid wisseldrank" was Aloho's antwoord. "We hebben alleen nog wel wat haren nodig." Dit keer had ze het meer tegen zichzelf dan tegen mij. Ik hield haar tegen en haalde een tasje onder m'n uniform vandaan. Snel begon ik te zoeken. Er zat alleen teveel in de tas. Vandaar dat ik dus maar mijn stok op de tas richtte en twee flesjes met haar sommeerde. Ik gaf er eentje aan Aloho, die zelf alleen maar vooruit stond te staren. "Ik geloof dat dit de haren zijn die we nodig hebben" zei ik vrolijk en ik trok Aloho mee naar Jenny's wc.

Die wc had alleen een beetje een gedaanteverwisseling meegemaakt. Blijkbaar was het zo dat als je de geheime kamer opende dat je hem ook zelf weer moest sluiten. Dit was dus niet gedaan en er zat nog een groot gat. Vrolijk begon Aloho dingen te sissen. Na haar een beetje aangestaart te hebben deed ik mee. Alleen toen ik begon te sissen kwam de wastafel ineens weer naar boven. Aloho staarde me aan... "Je hebt me nooit vertelt dat je een sissssssssseltong bent!" Verveelt keek ik haar aan. "Ik dacht dat je wel wist dat tegenwoordig niemand dat meer van zichzelf weet." Even viel er een stilte, en terwijl Aloho zichzelf in de spiegel van het wastafeltje dat daarnet weer uit de vloer was gekomen bekeek, zocht ik de ketel met het restje wisseldrank. "PP?" "Ja?" "Wil je dat alsjeblieft nog een keer doen? Het was zo cool om dat in het echt te zien!" Langzaam liep ik terug naar Aloho. Voor de grap staarde ik haar chagrijnig aan. En toen ineens met een brede grijns op mijn gezicht begon ik weer te sissen.