9

‘DOEF! ‘ Een fractie van een seconde zweefde ik door de lucht en toen kwam ik met een harde klap op de grond terecht. Alles om me heen werd zwart en ik hoorde alleen nog maar Mason’s bezorgde stem in de verte. Toen verscheen er een ‘Flashback’ van alle mooie momenten uit mijn leven en vreemd genoeg kwam Mason er overal in voor. Later werd alles stil en hoorde ik niets meer. Mason kwam aangelopen en knielde naast haar op de grond. Er verschenen tranen in zijn ogen. Hij fluisterde zacht :Ik heb gelogen, ik wou helemaal geen vrienden zijn, ik wou meer. Mason zei de waarheid al was al verliefd op haar sinds hij haar voor het eerst zag,maar hij is altijd te koppig en verlegen geweest om het haar te vertellen. En nu was het te laat. Hij deed zijn pull uit en legde die op de grond, en ging vervolgens naast haar liggen. Hij sloeg zijn armen rond haar middel en plaatste haar hoofd op zijn borst.Hij sloot zijn ogen en bleef zo een tijdje liggen. Er viel sneeuw naar beneden en een laag sneeuw bedekte hun allebei.