5

Toen we ooit het PO-lokaal kwamen zag ik Mason zijn jas hangen en liep er naar toe.'Hey,weten jullie van wie deze jas is?',vroeg ik aan mijn vrienden. Ze keken me alle drie vragend aan.'Hij is van mij ', hoorde ik Mason zeggen,'ik zou het leuk vinden als je eraf zou blijven!'
'Sorry, ik dacht...,ik wou....,ik ben ....'stotterde sky.'Te dom om een goed antwoord te geven?Luister ik zal het je nog één keer zeggen: ik wil dat je uit mijn buurt en van mijn spullen blijft! Toen ging hij weg. Mijn vriendinnen kwamen wat dichter tegen mij aan staan en keken me verbaasd aan.Ze dachten dat ik elk moment huilend kon uitbarsten maar in tegenstelling tot dat zei ik: wie denkt hij wel dat hij is?Ik ben Mason ,ik vind mezelf veel beter dan de rest en ik maak het liefst meisjes aan het huilen. Wat Sky niet wist was dat Mason alles gehoord had. Hij kwam uit het lokaal en liep boos langs haar heen.De rest van de dag was een ramp: in de les speelde die scene zich steeds opnieuw af in haar hoofd. Ze voelde zich super schuldig en het ergste van al was als Mason zich steeds omdraaide kreeg steeds die doodelijke blik van hem. Ze dacht in zichzelf als blikken konden doden was ze vast allang dood maar alles was beter dan dit.
Het was eindelijk weekend. Sky was van plan dit hele weekend niets te doen, maar toen vroeg Alessia 'ga je niet mee?'Ik keek haar vragend aan.'Naar het schoolbal ', zei Deborah verbaast. O, helemaal vergeten, het feest waar ik al jaren naar uitkijk. Ik had verwacht dat ik met Mason naar het bal zo gaan maar nu ga ik met niemand. Joyce keek me aan met een meeleefden blik op haar gezicht en ze kwam naast me zitten.'We hoeven niet naar het bal te gaan we kunnen gewoon thuis blijven en ......'Twilight ' kijken.'
'Nee ,dat hoeft niet ,het wil niet zeggen dat Mason niet met me naar het schoolbal wil gaan dat ik ook niet alleen mag gaan.'
Alessia en Deborah hielpen me met haar en make-up en Joyce zocht een mooi kleed voor me. Toen ik eindelijk klaar was kreeg ik weer die verdrietige blik op mijn gezicht, met wie moest ik nu mee rijden?Deborah kwam naast me zitten en zei;'je mag met mij en Laurent meerijden, hij vindt het vast niet erg.' Eenmaal aangekomen op het feest werd ik nog verdrietiger, ik was de enige zonder date. Ik wou deze avond niet voor mijn vriendinnen verpesten dus ging ik buiten op het balkon zitten.Toen ik voetstappen hoorde draaide ik me direct om. Het was Mason ,hij kwam naast me zitten.'Mason ,het spijt me van wat ik gezegd...' , zei ik, maar Mason onderbrak me midden in mijn zin.'Laat maar', zei hij rustig.'heb ik bedoelde het niet...'herbegon ik terug ,maar Mason onderbrak me weer .'Laat maat', Zei hij deze keer bijna boos. Toen ik me omdraaide zag ik hem lachen en ik moest vanzelf ook lachen.'Sorry', zei hij,'je hoeft je niet te verontschuldigen voor war je gezegd had, want je had gelijk.'
'Niet dat ik me beter voel dan jou, maar ik trek me teveel aan war andere mensen over mij denken.'
'Dat doet iedereen.'antwoordde Sky.'Maar dat is het juist ,iedereen behalve jij en daarom deed het zoveel pijn , omdat jij zo over mij denkt.'
'Ik vind je geen slecht mens ', fluisterde Sky. Hij lachte, en zij begon ook te lachen. Ze keek achter hem en vroeg:'Waar is je date?'
'Ze kon niet komen.' 'O', zei ik iets te enthousiast,'ik bedoel spijtig.'
'Heb jij soms zin om mijn date te zijn voor vanavond?'Ik glimlachte en knikte. Hij pakte mijn hand vast en leidde me naar de dansvloer. Hij plaatste zijn handen rond mijn middel en trok me wat dichter tegen zich aan. Toen het liedje gedaan was trok ik me rustig terug. Hij keek me vragend aan.'Kunnen we vrienden zijn?'vroeg Sky fluisterend. Hij hield zijn kaken gespannen en knikte