Back together

Er klonk overal lawaai. Ik schrok wakker en merkte dat in nog op de zetel lag. Haastig zette ik me overeind en keek naar buiten. De eerste ouders ztte hun kinderen al af op het perron en haastig zocht iedereen coupé. Tussen de massa zag ik een roodharige groep. De Wemels waren er ook. En harry en Hermelien natuurlijk ook. Maar tot mijn grote schrik stond Lupos er ook tussen met een zwarte hond aan de lijband. Hij vond het kennelijk niet leuk. Lupos keek even mij kant uit. Me verbergen was nu niet meer nodig. Hij sprak even met Arthur en kwam deze kant uit, de hond met zich meesleurend. Oppeens stonden ze voor de deur en kwamen binnen.
‘hoi’ Lupos kwam naast me zitten en bekeek me.
‘Het is dus waar, je vader is een niet al te lieve vader voor je.’
‘Als je het zo wilt uitdrukken. Dan ja’
‘Hoe ben je dan hier geraakt?’
‘Ik ben weggelopen. Lucius en Narcissa hebben me geholpen.’ Hij keek een moment verrast en dan geschokt.
‘De Malfidussen?’ vroeg hij vol verbazing.
‘Ja De Malfidussen, als je ze zou begrijpen en zij jou dan zijn ze nog niet zo slecht zoals jullie elke keer zeggen. Ze hebben het ook niet makkelijk.’
‘Ja, maar wij ook niet. Wat heeft hij eigenlijk gedaan?’
‘Me tegen de kast gesmeten’ Nu keek hij letterlijk geschokt aan alsof hij een een of ander spook had gezien.
‘Wie is je vader eigenlijk, Noor?’
‘Het is beter als je dat niet weet en ik noem niet Noor, Mijn echte naam is Vanessa.’
‘Ow, kun je me toch niet een hint geven? ... Vanessa?’
‘Nee het spijt me.’ Sirius had intussen zijn kop op men schoot gelegd. Ik zag metteen aan zijn gedrag dat het hem was. Ookal kende ik hem nog maar een paar dagen. Het was iets typisch voor hem.
‘We moeten maar eens gaan. Schrijf me en gedraag je.’
‘Ok, Doei Remus.’
Na een paar minuten kwamen de wemels, Harry en Hermelien binnen.
‘We hoorde dat je Vanessa noemde hoe komt het?’
‘Mijn moeder vond het mooier maar na haar door heeft mijn vader alles verandert. Niets moest hem nog aan haar doen denken.’
‘En jij dan?’
‘Misschien moet jij het mijn vader eens vragen want op mijn vragen geeft hij geen antwoord George.’
Fred kwam naast me liggen en ik legde mijn hoofd op zijn schoot. Terwijl hij door mijn haren streelde zie hij.
‘Vanessa betekent vlinder.’
Niet veel later vertrokken we naar Zweinstein.