Summerlove is magical.

All good things come to an end, don’t they?

Ik kijk naar mezelf, lachend in de armen van Nate. We staan zielsgelukkig op de foto en dat waren we ook, de hele zomer lang. Wat kan er nu beter zijn dan een hele zomer samen zijn met je lief? Juist. Niets. Ik zet de fotolijst terug tussen de anderen en loop dan naar de voordeur. Daar trek ik mijn warme jas en sjaal aan, om het extra warm te hebben doe ik ook nog een muts op. Buiten ben ik blij dat ik zo’n warme kleren aanheb gedaan, ik loop naar de dichtstbijzijnde kiosk en koop me een postkaart. Daarna vervolg ik mijn weg verder.
In mijn gedachten loop ik in een kort zomerrokje en een topje, op mijn sandalen loop ik naast Nate naar het strand. Beiden stralen we gezondheid en geluk uit. Onze huid is diep gebruind en Nate’s arm hangt nonchalant over mijn schouder. Met mijn arm om zijn middel maak ik iedereen duidelijk dat hij van mij is en ik hou van dat gevoel. Om me heen lopen mensen heen en weer. Alles is ontspannen, zoals altijd in de zomer. Op het strand is het niet veel anders, mensen liggen genietend te zonnen of zoeken afkoeling in het water. Ik leg mijn strandtas in het zand en met één waai ligt mijn strandhanddoek naast die van Nate. Ik maak mijn rokje los en het glijdt via mijn benen naar beneden, dan trek ik mijn topje uit. Mijn witte bikini voelt aan als een tweede huid en benadrukt mijn gebruinde tint extra. ’Kom schoonheid dan gaan we afkoelen’ Nate grijpt mijn hand vast en samen lopen naar de koele zee. Mensen kijken ons geïrriteerd of jaloers aan, maar ik zie het niet. Het enige dat ik zie en wil zien is Nate.
Ik loop de trapjes af en ondertussen kijk ik naar de ruisende zee, het hele strand is met sneeuw bedekt en er is geen zand te bespeuren. Ik loop over de sneeuw naar de zee toe, de golven doen het water dichterbij komen om daarna weer terug te trekken.
De zon gaat langzaam onder en ik voel hoe Nate’s hand de mijne zoekt in het zand, onze vingers verstrengelen en een gelukzalige glimlach siert mijn gezicht. De zon lijkt net een rode vuurbal die elk moment opgeslokt kan worden door de oneindige zee. Het schemert en de vuurfakkels in het zand maken alles extra romantisch. Dit is hoe een zomer moet zijn, maar aan alle goede dingen komt een einde.
Zomerkleren maakten plaats voor winterkleren en de zon begon minder te schijnen. Mensen werden weer overvallen door hun dagelijkse routine en de stress kwam weer opzetten. Nate vertrok naar de universiteit net als ik, daar scheidden onze wegen. We wisten dat het niet kon blijven duren, na de zomer begint het echte leven weer. ’Waar denk je aan?’ Ik draai me om en zie Nate nonchalant met zijn voet in de sneeuw wrijven. Een stukje zand komt tevoorschijn, en ik kijk op. Nate’s vertrouwde gezicht kijkt me lachend aan, die postkaart heb ik nu niet meer nodig. Misschien is onze zomer nog niet helemaal over.