Foto bij 0.2

And it begins...

The road to your new home is hard

Catharine Elisabeth Moore

We zitten al 2 uur in de auto en ik word langzamerhand gek van de stem van de navigatie. Ze zegt dingen met zo'n irritante stem.En weet je wat het ergste was? Ze zij:'Bij de rotonde de 3de afslag nemen.' En er was niet eens een rotonde. Die navigatie's hebben echt een nieuwere versie nodig.
Ik hoor Derek gezellig met een liedje mee neuriën die op de radio is. Ik kijk naar buiten en zie de bomen razendsnel voorbij flitsen. Het is herfst dus de bladeren dwarrelen langzaam naar benden. Dat is altijd zo'n mooi uitzicht. Al die kleuren. Rood, oranje en heel misschien nog een stukje groen.Opeens moet ik heel nodig plassen en ik tik Derek aan. Hij kijkt me vragend aan. 'Kunnen we even stoppen. Ik moet heel nodig...' Maar voordat ik mijn zin kan afmaken antwoord hij al. 'Natuurlijk, ik zag net een bord voor een restaurant over 2 km. Kan je het nog zo lang volhouden?' Ik knik en kijk weer naar voren. Na 2 km zie ik eindelijk het restaurant ik zich komen. Derek doet de knipperlichten aan en slaat af. Hij heeft de auto nog maar net stilgezet, maar ik zwaai de deur open en ren het restaurant binnen. Terwijl ik door de mensen die eten heen ren zie ik sommige mij raar aan te kijken. Als ik het bordje van de meisjes wc zie trek ik de deur open en ren naar binnen toe.

Als ik weer uit de wc kom zie ik Derek al aan een tafel zitten met eten voor zich. Ik ga voor hem zitten en kijk wat hij voor mij heeft gekocht: Cola en 2 muffins. Ik glimlach. 'Dankje.' mompel ik. Ik begin langzaam te eten. Mijn cola is als eerste op dus ik vraag of ik nog een flesje mag halen. Derek pakt zijn portemonnee, haalt er een muntstuk van 1 euro uit en geeft het aan mij. Ik loop langzaam naar de balie toe en vraag beleefd aan de vrouw achter de balie om een flesje cola. Ze draait zich om en pakt uit de koelkast achter haar een flesje.'75 cent, alstublieft' vraagt ze beleefd aan mij. Ik geef haar de 1 euro muntstuk en krijg 25 cent terug. 'Fijne dag verder.' hoor ik haar me nog na roepen terwijl ik wegloop. Ik draai me om en glimlach. 'Hetzelfde.' Als ik eenmaal weer aan tafel zit geef ik Derek de 25 cent terug. Langzaam eet ik mijn laatste muffin op en drink de cola op. Als we alles op hebben lopen we terug naar de auto en stappen in.
We're almost there!

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen