2.

Met een zachte zucht laat Darcy zich naast haar broer op de stoel naast het raam zakken. Fred kijkt zijn zusje glimlachend aan en pakt haar hand vast, waar hij dan ook zachtjes in knijpt.
      ‘Heb je er zin in, Darce?’ vraagt Fred en hij kijkt Darcy vragend aan. Darcy haalt haar schouders op en legt haar hoofd op zijn schouders en sluit haar ogen. Fred slaat zijn arm om Darcy heen en wrijft met zijn duim over haar arm heen terwijl hij zijn hoofd op de hare laat rusten.
      ‘Ga nog even slapen, Darce. Het is nog vroeg’, fluistert Fred in haar oor. Gehoorzamend sluit Darcy haar ogen en legt zich comfortabel in de stoel tegen haar broer aan.

Een koude windvlaag zorgt ervoor dat Darcy slaperig haar ogen opent en ze kijkt verbaasd om zich heen. Fred kijkt Darcy glimlachend aan en blijft met zijn zusje in zijn armen lopen, zonder even te stoppen om haar neer te zetten en haar zelf te laten lopen.
      ‘Ik breng je naar bed, dan kun je rustig verder slapen’, zegt Fred zachtjes terwijl hij het huis binnen loopt. Darcy knikt en legt haar hoofd weer tegen haar broers borst aan en sluit haar ogen.
      Een aantal korte kusjes op haar neus zorgt ervoor dat Darcy langzaam wakker wordt en voorzichtig opent ze haar ogen. Even knippert Darcy met haar wimpers voordat ze goed helder beeld heeft. Fred zit op de rand van Darcy’s bed en hij houdt een dienblad met een bord erop en heeft een grote glimlach op zijn mond.
      ‘Eet smakelijk’, zegt Fred en hij geeft Darcy het dienblad aan als ze rechtop in bed zit. Dankbaar pakt Darcy het dienblad aan van haar broer, zet het op haar schoot en pakt een croissantje van het bord af en terwijl ze een hap neemt pakt ze er nog eentje en steekt die uit naar Fred. Hoofdschuddend pakt Fred het croissantje aan en neemt ook een hap.
      ‘Weet je, Aayden zei dat we volgende week weer naar school moeten’, zegt Fred. Darcy kijkt haar broer fronsend aan en slik de hap in haar mond door, dan legt ze het croissantje terug op het bord en stapt uit bed terwijl ze haar hoofd schudt.
      ‘Kom op, Darce. Je weet zelf ook wel dat je jezelf niet voor eeuwig kunt verstoppen’, zegt Fred en hij staat ook op van het bed en loopt naar Darcy toe. Darcy gaat voor het raam staan en slaat haar armen om haar middel heen. Ze staart zwijgend naar buiten, waar ze een felle bliksemflits ziet die ook haar gezicht op laat lichten. Fred slaat zijn armen om Darcy heen en legt zijn kin op haar hoofd. Samen kijken ze in stilte naar de bliksemflitsen die om de zoveel seconden oplichten en luisteren naar de harde donderklappen die dan volgen.