The best day of my life

The best day of my life- Jesse McCartney
http://nl.youtube.com/watch?v=2x1u4699IoE&feature=related

Ik word wakker en kijk op mijn klok, 10:30. Damn mijn wekker is weer niet afgegaan, of ik heb hem weer niet gezet. Ik weet het niet meer, maar het maakt ook niet uit. Het enige dat nu uitmaakt is dat ik weer te laat ben. Ik val half uit bed als ik eruit stap, vlug raap ik mijn kleren van gisteren van de grond op en trek ze aan. Dan loop ik naar beneden, waar ik mijn ma haar kop koffie uit haar handen trek. In 1 teug drink ik het uit en ik ben weg, eer ze kan protesteren. Ik rij mijn fiets uit de garage en fiets dan snel naar school. Daar smijt ik mijn fiets neer en ik haast mij naar binnen, meteen word ik tegengehouden door 1 of andere leerkracht. Hoe hij heet weet ik niet, maar hij staat elke dag aan de ingang om te kijken of er leerlingen te laat zijn. ’Weer te laat, McCartney?’. Ik haal mijn schouders op. ’Dat is dan je hoeveelste strafstudie? Je weet wel waar je moet zijn he’ zegt hij en hij laat me los.
Geweldig denk ik en ik loop naar mijn locker. Daar bots ik tegen iets of blijkbaar iemand op. Ik kijk en zie het mooiste meisje dat ik in mijn hele leven heb gezien. Ik hou mijn adem in, mijn ogen puilen bijna uit en mijn mond gaat open. Ze is heel anders dan alle andere types waar ik ooit voor ben gevallen, maar ze is ze is.. Ik vind geen woorden.
Moet ik iets zeggen? De bel gaat en verstoort mijn gedachten, eer ik nog maar gedag kan zeggen verdwijnt het meisje tussen de mensenstroom. De hele dag moet ik aan haar denken, waarom heb ik haar nog nooit eerder gezien?’McCartney? Opletten!!’ Pff. Ik kijk op de klok nog 1 minuut.. Dan gaat de bel, iedereen begint op te ruimen en in groepjes vertrekken ze naar buiten. Naar huis of naar het jeugdhuis. Nu moet ik nog naar de strafstudie, ik neem mijn tas en gooi hem om mijn schouder.
’Ha, McCartney.’ hoor ik als ik in het studielokaal aankom. Ik negeer het en ga op mijn vaste plaats zitten. Niet veel later komt Chace langs me zitten. ’Weer te laat?’
’Weer de wc’s verstopt?’ antwoordt ik.
’Wat zal ik zeggen? Het is een kunst’
Ik negeer hem en leg mijn hoofd op de bank. Er komt iemand op de bank langs me zitten en ik kijk op het is zij. ’Man stop met kwijlen’ hoor ik Chace langs me zeggen. Ik kijk hem even aan en rest van het uur zit ik naar haar te staren. De bel gaat en ze stopt haar boeken in haar tas. Ze gooit hem over haar schouder, dan draait ze zich naar mij en ze lacht. Ze buigt over mijn bank heen en neemt een pen van Chace, ze neemt mijn hand en schrijft daar een hele reeks cijfers op. Ze kijkt in mijn ogen en vertrekt dan naar buiten. Verstomd kijk ik haar na dan kijk ik naar mijn hand, het is haar gm-nummer dringt het tot me door…