Why me? And what am I suppose to do with you? 38

Wanneer ik na drie dagen weer thuis ben begin ik ook van de pijn en de stijfheid af te komen. Heb ik Ramon mijn verontschuldigingen aangeboden en gezegd dat ik inderdaad geesten kan zien, maar het daarbij wil laten. De meeste tijd lig ik in bed of sta ik onder de douche, mij vasthoudende aan Jesse. Zowel mijn moeder als Jackson zeiden er niks van dat ik er te lang onder stond.

Met een zucht klim ik weer uit mijn bed op de vierde dag dat ik thuis ben en sjok naar de badkamer waar ik mij uitkleed, de douche aan zet en er onder ga staan wanneer deze warm is. Ik steun tegen de muur aan en sluit mijn ogen. Als Jesse zijn handen op mijn schouders legt schok ik een beetje en kijk hem over mijn schouder aan. 'Sorry.' Zeg ik zacht en draai me om, om me tegen hem aan te drukken. 'Geen zorgen, het komt allemaal goed Allister.' Zegt hij zacht terug en legt zijn handen in mijn rug om de littekens te herstellen. Ik druk een kus op zijn borstkas en bedank hem, voor alles, waarop hij knikt en mijn gezicht tussen zijn handen plaatst. Onze lippen raken elkaar voorzichtig aan. Voorzichtig vanwege mij. Ik kon nog wel tegen aanrakingen, maar snelle of onverwachte schrikten mij af. Maar ik wilde geen pijn meer hebben, niet van buiten en ook niet van binnen. Ik wil weer zijn zoals ik mij voelde toen Stella hier was. Met die gedachte druk ik mij dichter tegen Jesse die hierop reageert en mij zacht tegen de muur drukt en zijn handen naar mijn kont verplaatst. Zonder moeite tilt hij mij op en leg ik mijn benen om zijn heupen. Ik breek de kus door mijn hoofd in zijn nek te leggen. 'Ik houd van je.' Fluister ik zo zacht dat ik het betwijfel of hij het wel gehoord zou hebben. 'Ik ook van jou.' Glimlacht hij wanneer hij ervoor zorgt dat ik hem aan kijk. De kou van de muur voelde prettig, net als zijn handen die sommige, nog pijnlijke plekken, verlichten. Ik trek hem naar mij toe waardoor ik eigenlijk nog meer tegen de muur wordt gedrukt, en zoen hem liefdevol. Was er maar een manier om hem echt in het hier en nu te hebben, dan konden we alles doen wat we wilden, zonder dat het vreemd zou zijn. 'Dat kan ook nu gewoon, hier en nu'. Fluistert Jesse met een grijns in mijn oor en strijkt met zijn kaak langs mijn nek en mijn kaaklijn waardoor ik automatisch mijn nek strek en mijn nek dus bloot ligt. Zijn zachte lippen plaatsen zich er tegen en drukken een kleine kus erop. 'Allis? Is het goed als ik even weg ben met Jackson? Ramon is buiten in de tuin, dus je bent niet alleen.' 'Ja.' Is het enige wat ik erop antwoord en hoor haar weer weglopen. 'Hier en nu?' Fluister ik met een grijns naar Jesse die knikt en zijn handen over mijn slanke lichaam laat glijden. 'Hier en nu.' Grijnst hij terwijl zichzelf tegen mij opduwt en ik zijn kruis tegen mij aanvoel. Grinnikend leg ik mijn armen in zijn nek en knik lichtjes. Ik ontspan mezelf nog meer wanneer ik mijn lippen op die van Jesse plaats, die zich in mij schuift. Ik voelde geen pijn en ik verwonderde me erover dat het echt gebeurde en kon. Zijn handen liggen in mijn middel terwijl hij zachtjes stoot.