OO1 • Louis

Gosh, wat haat ik dat gevoel toch, ik durf het echt niet te zeggen. Het is al ongeveer een jaar geleden dat ik Heaven heb ontmoet, maar ja, ik heb haar het nog niet verteld. Ze was net met een goede vriendin van haar en Harry naar school vertrokken. Ja, Hazza moest nog naar school. Nou, hij ging mee met Heaven. Waarom? Hij wilde waarschijnlijk van ons af. Ik was eigenlijk wel erg benieuwd of hij levend terug kwam. Waarschijnlijk bracht hij een gillende meiden menigte mee, wanneer hij half naakt en hijgend terug kwam. Haha. Moest hij maar niet zo'n awesome curly hair hebben. Eigen schuld. Haha. Mijn ogen schoten even snel door de vrolijke, maar rommelige kamer. We ruimdem echt nooit op ofzo? Haha! Ik grinnikte even en wreef door mijn slordige haar. Ik zat in de kleermakers zit op mijn bed met het zwarte dekbed.
"LOUIS", schreewde Liam opeens. Ik schrok en veerde even omhoog, waarna ik grijnzend aan mijn dekbed begon te plukken.
"Wat is er lieverd?", zei ik lachend en Liam gooide de deur open, waarna hij naar binnen kwam. Met een 'zogename' boze blik keek Liam mij aan, zielig keek ik terug.
"Jij hebt je kamer nog niet opgeruimd", zei Liam met nog steeds die fake boze blik. Wow, hoelang houdt hij dat vol zeg?
"Heb je je eigen kamer nog niet gezien?", zei ik grijnzend en ik trok mijn wenkbrauwen omhoog. Bam, die zit! Liam keek even scheef en trok toen ook zijn wenkbrauwen op.
"Ik bedoel gewoon dat je van je bed af kan komen hoor", Liam trok zijn schouders op en grijnsde toen even.
"Ja mama!", riep ik en ik sprong snel van mijn bed af, "Nu blij?"
"Brave Loulou", zei Liam grijnzend en liep vrolijk weg. Hoezo geen ochtend humeur? Haha! Ik begon te rennen en rende Liam voorbij.
"ONTBIJT", gilde ik en ik huppelde een beetje terwijl ik rende. Waarschijnlijk zag ik eruit als een mongool. Haha, waneer niet eigenlijk?
Ik plofte neer op een stoel aan de ontbijttafel, die Harry en Heaven nogal rommelig hadden achtergelaten, en waarom moest ik dan mijn troep opruimen? Ik grinnikte even en hoorde dat Niall zingend de keuken binnen kwam lopen. Wat zongt hij? Verzon hij het nou zelf? Het klonk nogal raar, maar dat is hij ook gewoon. Ik glimlachte breed naar Niall.
"GOODMORNING MONKEY", riep ik hard door de keuken en Niall begon te lachen, op de Niall manier.
"MONKEY POWER HEERST", riep hij terug en ging in de koelkast naar iets op zoek. Zelf pakte ik het pak cornflakes tussen de troep op tafel vandaan en graaide erin. Hij was bijna leeg en ik pakte een hand met cornflakes, waarna ik ze in mijn mond duwde. Hoezo manieren? HA!
Wanneer Liam binnen kwam lopen, begon Niall ook weer vrolijk te doen. Hij was wel zeker 2 minuten in de koelkast wat aan het zoeken.Wat moest die rare in de koelkast?
"LIAAAAMM", gilde Niall en rende nogal blij naar Liam toe en sprong om zijn nek.
"Niall!", zei Liam, een stuk minder blij dan Nial, maar goed. Niall sprong snel van Liam af en keek even zielig. Ik grinnikte even en pakte weer een hand vol cornflakes. Ik wist niet eens welke smaak het is, like it cares? Haha.
"Slaapt Zayn nog?", vroeg ik dan met een volle mond en trok mijn wenkbrauwen op.
"Weet ik veel.." antwoordde Niall vaag en wreef nogal schattig door zijn haar.
"Jij ligt bij hem op de kamer", zei Liam grijnzend en kwam naast mij zitten aan tafel. Jeej, ik heb vrienden! Niall mompelde wat en rende richting zijn, en Zayns, kamer. Weer pakte ik een hand vol met cornflakes en Liam keek even raar, maar pakte daarna ook een hand vol. Ik grijnsde even en kauwde nogal luidruchtig.
"NIAAAALLER", hoorden Liam en ik na een tijdje luidruchtig cornflakes kauwen opeens.
"Zayn", zeiden we beiden tegen elkaar en we zagem opeens Niall de keuken weer binnen komen rennen met een nogal lacherig, maar half bang gezicht.
"Zayn gaat me vermoorden", zei hij lacherig en rende richting mijn kamer. Als hij maar niets omgooit, het is er al een troep. Weer pak ik een hand vol met cornflakes.
Een halve minuut later komt Zayn langs gerent. Gekleed in alleen een wit met zwart geblokte boxershort. Ja, lekker hoor.
"Gaat ie lekker?", vroeg Liam met een volle mond aan Zayn, die weer door zijn haar wreef.
"Waar is Niall?", vroeg Zayn dan met een chagrijnige stem. Kijk, die had wél een ochtend humeur en ik pakte weer een hand met cornflakes en duw die in mijn mond.
"Opgegeten door Louis", zei Liam alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Zayn kijkt nogal raar naar mij en ik herkauwde mijn cornflakes nog.
"Zit op m'n kamer", zei ik met een volle mond en wees richting mijn kamer. Ik grijnsde en keek hoe Zayn richting mijn kamer liep in zijn sexy boxershort. Ik zag hoe hij de deur van mijn veels te rommelige kamer open trok en Niall gillend eruit kwam rennen. Liam en ik begonnen heel hard te lachen. Zayn rende, nog steeds in alleen zijn boxershort, weer achter Niall aan, die rondjes aan het rennen was rond de keukentafel, die eigenlijk gelijk ook weer in de woonkamer stond. Het appartement was niet zo groot, maar wel groot genoeg voor één aap, één lepelhater, één naaktloper, één Zayn, één freak en één mega knap meisje.
Ik knauwde wat op de cornflakes en Liam keek mij geïnteresseerd aan. Nogal eng..
"Zeg.." begon die lepelhater op een toon die alleen ik kon horen, "Hoe zit het eigenlijk met je onbeantwoordde liefde?"
Ik schrok en begon te hoesten, want een stom stukje cornflake schoot in het verkeerde keelgat. Mijn ogen begonnen waterig te worden en ik hoestte door.
"Wat?", vroeg ik hoestend, alsof ik het niet gehoord heb. Liam rolde met zijn ogen en zucht even.
"Weet je heus wel", zei Liam ongeduldig en grijnst.
"Heel leuk hoor Liam", zei ik dan en ik hoestte nog een keer, "Kijk uit of ik ga een lepel gebruiken!" Liam kijkt weer naar het pak met cornflakes en pakt zielig nog wat cornflakes.
Niall en Zayn renden nog steeds, serieus al voor 2 minuten. Ik grijnsde even en pakte weer wat cornflakes. Welke smaak is het eigenlijk?
Mijn hele mond zat vol met cornflakes, wanneer de voordeur opeens open vloog en net zo snel weer dicht vloog. Een Harry stond tegen de deur aan gedrukt, nogal-ehm verslonden.
"Ik ga dus nóóit meer mee met Heaven, die meiden van haar school eten me levend op!", zei Harry hijgend en keek ons met grote, bange ogen aan.
We lachten met z'n allen en Harry plofte neer op de bank.
"Wat een killermeiden zijn dat daar zeg"
_______________________________
beetje lang eerste hoofdstuk ;s wist niet hoe deze moest eindigen en had best wel veel ideetjes wat ik ze liet doen ;s hihi, de volgende zijn wel wat korter, denk ik. Ligt aan mijn inspiratie (:& er kunnen wat schrijf foutjes in staan, heb het niet echt kritisch opnieuw gelezen, niet echt op spelfouten gelet, want meestal zie ik ze toch niet ;$ hoop you guys like it (: