Why me? And what am I suppose to do with you? 35

'CeeCee?' Een fluister dringt mijn zwarte wereld binnen. Een koude hand trekt mijn aandacht waardoor ik mijn ogen open en Jesse voor mij zie. Meteen begin ik te huilen terwijl hij mij in zijn armen neemt. Ik merk ook nu pas hoe pijn mijn lichaam doet en dat ik naakt ben. Ik wilde zoveel tegen hem zeggen, maar ik was kapot en was er niet toe in staat. 'Het spijt me zo.' Fluistert Jesse en kust mijn haar. 'Trek je kleren weer aan.' Ik knik en kijk naar de kleren die naast hem lichaam, al waren het alleen mij onderbroek en T-shirt, beide bebloed. Met hulp van Jesse trek ik de kleren aan terwijl de voetstappen weer naderen. Hoelang was ik al hier? Wat hadden ze met mij gedaan? Zou mijn moeder de politie al gebeld hebben? 'Twee dagen, te veel pijn waarvoor ze zullen boeten en ja.' Ik kijk even naar Jesse en probeer te glimlachen wat niet gaat door mijn opgezwollen linker wang en een pijnlijke snee in de rechter. Ik bekijk mijn lichaam en merk meerdere sneeën op waardoor ik meteen weer begin te huilen. Ze verminkte mijn lichaam! De deur knalt met een harde zwaai open tegen de stenen muur die een beetje barst. Angstig druk ik mij tegen de deur aan, Jesse meteen vergeten, mijn ogen alleen gericht op het ding dat de man vast had. En zweep met ijzeren pinnen. Deze man had mij de laatste dagen pijn gedaan wist ik mij weer te herinneren, de ander had ik niet meer gezien. Een angstig geluid stoot zich uit mijn keel terwijl de man voor mij stilhoudt. 'Wil je al meer vertellen?' Grijnst hij naar mij en hurkt voor mij neer. Ongewild laat ik zijn hand over mijn pijnlijk gezicht strijken, die hij daarna ruw vastpakt. 'Zeg op, van wie weet jij dat Alice dood is?' Alice? Wie is, o..Ik herinnerde mij haar weer, ze was de vermoordde ex van Bryson. Zou Bryson de andere man zijn en mij nu ook willen vermoorden? 'Wat bedoel je?' Vraag ik zacht aan de man voor mij. 'Van wie heb je het gehoord? Het is Bryson niet voorbij gegaan dat je hem mijdt en niet zo mag.' Ik knijp mijn ogen samen. 'Geloof het of niet, maar dat vertelde ze mijzelf. Woest komt de man overeind, brengt het wapen naar achteren, maar voordat hij mij ermee kan slaan klinkt er een harde 'stop'. Beide kijken we naar de deur waar, inderdaad, Bryson staat. Vluchtig kijk ik naar Jesse die achter de eerste man staat. 'Jij meent dat jij geesten kunt zien?' Grijnst Bryson breed terwijl hij dichterbij komt en uiteindelijk mij ruw overeind trekt aan mijn haren. 'J-ja, auw.' Piep ik en grijp mijn hoofd vast. 'Toen ik naar je toe sprong om te voorkomen dat die balk op je zou vallen, dat veroorzaakte zij, net zoals de rest.' Breng ik er zacht uit terwijl ik Bryson niet probeer aan te kijken. 'Kijk mij aan!' Schreeuwt hij waarop zijn, waarschijnlijke, handlanger de pinnen door mijn rug heen slaat en stukken vel eraf rukken. Ik krijs hard en zak door mijn knieën. Een tweede mep volgt, waardoor mijn nog niet gestopte gegil de lucht in schiet. 'Alice wist ook niet op te houden met gillen.' Ik kijk hem met pijn aan terwijl ik tegen de grond lig. 'Waarom vermoordde je haar?' 'Waarom? Het ging haar alleen maar om duur spul en mijn geld, ze heeft zelfs geprobeerd om mij ervoor te vermoorden.' Hierop trek ik een verbaasd gezicht. 'O, dat heeft ze je niet verteld? Vier maanden voordat ik haar vermoordde, of wel de dag waarop ze stierf kwam ze naar mijn huis in eigen opdracht om mij te vermoordde zodat ze alles zou kunnen stelen, maar ik was sneller en sterker. Ík vermoordde háár'. Lacht hij duister. 'En waarom ik?' Fluister ik er achteraan waarop hij breed begint te grijnzen.