004

Dus ik dacht jeej mijn voet is niet gebroken! Maar vlak daarna kwam er uit zijn mond: Dat ik avonddienst had want als ik er niet was liep je rond met een gebroken voet! Mijn gezicht werd meteen van een beetje vrolijk naar gewoon helemaal niet vrolijk. De dokter vertelde me dat ik naar het ziekenhuis moest en blablabla ik luisterde allang niet meer, het enigste wat ik dacht was: Ik had geluk? Geluk? Ik had helemaal geen geluk! Mijn enigste geluk was dat Zayn mijn voet een soort van masseerde! Ik ben echt klaar met dat ongeluk van mij nu moet ik morgen naar school met een gebroken voet en een blauw oog. Opeens kreeg ik een briefje in mijn hand gedrukt dat ik beter meteen even langs het ziekenhuis kon gaan voor extra controle en gips. Ik bedankte de dokter, gaf hem een hand en liep naar Zayn. Zayn stond meteen ''En?'' Ik drukte het briefje in zijn hand en hij keek ernaar. ''Huppel maar weer achterop me fiets dan gaan we naar het ziekenhuis.'' Zei Zayn. ''Maar het is al 8uur? wil je dat echt doen?'' En er verscheen langzaam een klein lachje op mijn gezicht! ''Ja tuurlijk! Nu jou ouders er niet zijn moet ik voor je zorgen!'' Hij pakte mijn hand en liep naar de fiets. Eigenlijk wou ik zijn hand vasthouden en springen en zeggen; kijk dit, kijk dit Zayn houd mijn hand vast hier voor jullie! Maar dat kon niet, dat zou erg beschamend zijn. Na 5minuten fietsen waren we alweer bij het ziekenhuis. Er werden foto's gemaakt van mijn voet en kreeg de uitslag al snel te horen. Ja mijn voet was gebroken en moest meteen in het gips. Na anderhalf uur in het ziekenhuis waren we eindelijk klaar. Er werden nog een paar regels verteld en dat ik morgen beter niet naar school kon gaan omdat slapen vanavond lastig zou zijn. Terug op de fiets zat ik te denken of ik het thuis wel alleen zou redden. ''Zayn, hoe meld ik me morgen ziek op school mijn ouders zijn niet thuis? En moet ik morgen de hele dag alleen mezelf verzorgen met moeite?'' En wachtte op een antwoord. ''Mijn moeder meld je wel ziek, en ik kan wel voor je zorgen? Dan meld ik me ook gewoon ziek. Als jij dat wil dan.'' Zei hij met twijfel in zijn stem. ''Ik vind het goed, alles is beter dan alleen thuis en voor mezelf zorgen.'' En ik werd helemaal warm van binnen. Zayn zou vanavond gewoon bij mij slapen! Nouja niet in hetzelfde bed, denk ik. Maar wel gewoon bij mij! In huis! De dokter had gelijk, misschien heb ik dan toch wel geluk?