Thirtyseven.

Ik opende langzaam de deur waar Enter at your own risk op stond. Ik zag dat Fred en George in het hoekje zaten te mokken dus pakte ik een groot shirt uit hun kast trok dat aan. Ik liep naar ze toe en wreef over hun schouders. Blijkbaar schrokken ze daarvan want Fred slaakte een gilletje en George viel bijna van zijn stoel. "S-sorry!" Ik kroop op Fred's schoot en nestelde mezelf tegen zijn borstkas. "Merry Christmas, dear." Zuchtte die lachend kuste me op mijn kruin. "Ik hou van je, Fred." Glimlachte ik en drukte mijn lippen zacht op de zijne. "Ik hou ook van jou, Jimmy!" George keek ons nogal geïrriteerd aan. Ik stond op en ging op zijn schoot zitten en kuste hem op de wang. "Ik hou ook van jou, hoor, Georgie!" Hij grinnikte, tilde me op en gooide me op het bed om me daarna de kieteldood te geven. Ik kronkelde en schaterlachte. "Kan dat hier wat stiller!" Snauwde mevrouw Wemel en ze sloeg de deur dicht. "Mooie onderbroek, Jims." Zei de tweeling in koor en wees naar mijn paarse slipje. Ik grijnsde en trok het shirt omlaag. Ik kroop onder de deken en wachtte tot Fred er bij kwam liggen, ging tegen zijn borst liggen. Hij sloeg zijn arm om me heen en kuste me kort. "Slaapwel, Georgiee!" "Slaapwel, klefferds!" Het licht ging uit en het was muisstil. Ik luisterde naar het regelmatige kloppen van Fred's hart. Al snel hoorde ik de tweeling snurken en sukkelde ik ook langzaam in slaap.