143~

Laura PoV
Oké, blondie ging tegen de grond, redelijk hard, misschien iets te hard. Tom keek me even verbaast aan, maar koos deze keer toch de kant van zijn vriendin. Gustav kwam aangelopen met ijs om in haar nek te leggen, terwijl Barbie kreunde. Bill deed moeite om zijn lach in te houden. Dus ik had het juist toen ik merkte dat Bill niet tot haar fanclub behoorde. TOm had zich bezorgd over Barbara gebogen. Hij klapte zachtjes tegen haar kaak. 'Barbara? Barbie? Alles goed?' ze keek een beetje verdwaast rond, maar eenmaal de stier haar rode lap terug gevonden had, probeerde ze weer aan te vallen. Tom hield haar tegen en legde haar voorzichtig in de zetel. Voorzichtiger dan hij met mij gedaan had gisterenavond, zei een stemmetje in mijn hoofd. Tom leek meer geschrokken dan Barbara, en dat was nu net het vreemde. Tom zou moeten geweten hebben dat ik dit kon. Hij had Barbara moeten tegenhouden. Nu ze in de zetel lag, keek ze van TOm naar mij, ze leek te merken dat er "helemaal niets gebeurd" was. Daarom dat ze van de situatie gebruik maakte om Tom om haar vinger te winden. Ze begon te huilen, vergetend dat ze no-water-proof mascara aan had, leverde dat iets op dat niet echt te aanzien was. Tom probeerde haar te troosten, en terwijl hij haar knuffelde wisselden we zo'n dodelijke blik uit dat als er een vlieg tussen gevlogen was, hij neergebliksemd zou zijn. een leuk idee, waarom kon Barbara nu eens geen vlieg zijn? Misschien zouden we dan beter overeen komen? Nee, toch niet. Bill had haar blik ook opgemerkt, en liep hoofdschuddend naar de koelkast. 'Iemand drinken?' vroeg hij. 'Cola!' riep ik en kreeg net geen blikje tegen mijn hoofd. eigenlijk wou ik hem naar Barbie gooien die blijkbaar ook dorst had, maar misschien had ze nu al een hersenschudding en 2 is dan iets te veel van het goede. georg draaide zich naar me om. 'Op een nuchtere maag?' vroeg hij verbaast. 'Ik krijg alles binnen, zelf bier met een ei in.' zei ik, waarna Georg kots nijgingen nadeed.