O15

Zayn POV
Ik zag hoe Liam het lokaal uitstormde en zag de spijt die hij had. Wat voor sukkels zijn we ook om het hem te laten zeggen straks verraad hij ons nog. Maar er was niks meer aan te veranderen. "Wat een watje is die Liam zie hem achter May aan rennen", hoorde ik Harry in me oor fluisteren. "Yeah sure echt een watje", zei ik maar om Harry een beetje op afstand te houden. Ik moest nadenken ik voelde een soort spijt binnen in me,waarvan wist ik niet. Ik had geen spijt van de brief, het was wel minder grappig als ik me had voor genomen dat geef ik toe. Maar ik had vooral spijt van dat we Liam zou hadden meegesleept. We hebben gewoon geen rekening met zijn gevoelens gehouden. Maar ik ging zelf niet toegeven dat we fout zaten de volgende brief stopte ik gewoon zelf in haar kluisje, het werd vast nog wel zo grappig als Harry zei. "Ze zitten al een kwatier samen op de gang wat zijn ze wel niet allemaal aan het doen", zei Harry geheimzinnig. Precies op het moment dat ik wou antwoorden kwamen Liam en May weer binnen. Ze liepen heel close samen, het verbaasde me dat ze nog geen handjes vast hielden. Ik was niet de enige die dat dacht, want ik hoorde Harry naast mij zachtjes lachen, en iets horen zeggen in de richting wat schattig 2 sukkeltjes samen. Maar eigenlijk was ik opgelucht Liam zag er veel blijer uit, en May, naja dat boeide me nog steeds niet zoveel. Ik wou nog steeds die geweldige lol beleven waar Harry het over had. Harry wierp een boze blik naar Liam. Liam keek hoopvol terug maar het werkte niet. Ik voelde me schuldig ik was voor allebei de partijen. Ik moest een kant kiezen, maar welke?