Foto bij 4.

Deel 4: Mara

Ik voelde hoe een hand om mijn pols sloot en me naar binnen trok. Ik stond oog in oog met een lang meisje met rood geverfd haar.
'Jij moet Jasmin zijn! Ik wist al dat je zou komen! Rose heeft me al over je verteld toen ik net even bij haar langs wipte...' begon ze enthousiast te vertellen.
'Euh, ja dat ben ik.'
'Ik ben Mara!' en ze stak haar hand uit. 'Ik slaap in de kamer naast je!'
'Oke, gezellig!'
'Ik ben strandwacht trouwens.' en ze wees naar haar zwart met blauwe bikini met het logo van het hotel, die ze aan had.
Mara pakte mijn hand en trok me weer het balkon op. Ze pakte een grote witte zonnenbril van haar hoofd en gooide haar lange haar naar achter, om vervolgens de witte bril op te zetten. Ik keek naar het zwembad en zocht naar Taylor. Jaaa, daar was hij, hij hees zich net uit het zwembad. Damn he's sooo hot! Ik schrok op toen Mara me aanstootte.
'Chick, waar zit jij met je gedachte? Ik wijs je een onwijs lekkerding aan en jij kijkt niet eens!'
'Sorry, wie bedoelde je?'vroeg ik blozend.
'Zie je die donkerblonde jongen bij de bar?'
'Ja, die met die groene zwembroek en die onwijs gespierde armen?'
'Jaaa die, wat een stuk hè?'
'Hoe oud zou hij zijn?'
'Ooo, dat weet ik al. Hij is 27! Maar ach, dat is maar 7 jaar verschil!'grijnsde Mara. Wat een geweldig kind is dit! Hier ga ik nog veel lol mee beleven.
'Precies! Groot gelijk!'
'Hij kijkt wel telkens naar me als ik op het strand loop.'grijnst Mara. Ik bekeek haar eens van top tot teen. Ik voelde me een nogal gewoontjes naast haar. Ze had lang stijl rood geverfd haar, grote chocolade bruine ogen, lange benen en was super slank. Ik zag hoe haar navelpiercing glinsterde in de zon.
'Goh, waarom zou hij dat nou doen?'vroeg ik sarcastisch. Mara stak haar tong naar me uit, zodat ik kon zien dat ook daar een piercing in zat.
'Maar hee chick, ik moet zo weer aan het werk. Én een hotte boy aan de haak slaan' en Mara wees naar de man die ons inmiddels behoorlijk zat aan te staren.
'Oke, succes!'
'Thanks. Ik heb zo'n vaag vermoeden dat dat wel gaat lukken!' en gaf me knipoog. Mara liep weg, maar draaide zich snel weer om en zei: 'Volgens moet jij ook ergens werk van maken!' En ze maakte een hoofdknikje naar de plek waar Taylor in een ligstoel naar ons lag te kijken. Ik begon te blozen en Mara liep lachend en heupwiechend weg. Ik draaide me weer om waar Taylor net op stond. Hij zag hoe ik naar hem keek en zwaaide glimlachend. Ik zwaaide terug. Eindelijk.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen