Here he is!
Met een zucht laat ik de deur achter me dichtvallen. De koude windvlaag van buiten dringt direct door in mijn lange bruine jas. Ik sla mijn sjaal nog dichter om mijn lichaam. Mijn handen steek in diep in mijn jaszakken, om ze te beschermen van de koude windvlaag. Mijn rugtas met schaatsen houdt mijn rug warm. De sneeuw dwarrelt om mijn oren. Mijn laarzen zakken diep weg in de laag sneeuw die op de straat ligt.
Ik hoor mijn naam vaag achter me roepen. Ik blijf even stil staan. Nog een keer klinkt mijn naam. Dit maal draai ik me om. Daar staat hij, met een zwarte muts over zijn blonde haren, zijn baggy spijkerbroek en zijn donkere jas. Hij zwaait naar me. Ik zwaai rustig terug, terwijl mijn hart over uren maakt en de vlinders in mijn buik niet meer rustig kunnen zitten. Door de kou worden mijn blozende wangen nog roder dan ze al waren. Ik vind hem leuk, maar ik kan de woorden niet over mijn lippen verkrijgen. Ik durf het niet te zeggen. Stel dat het van zijn kant anders is?
Met grote stappen komt hij naar me toe. Ik glimlach vriendelijk. Zijn glimlach staat breed op zijn gezicht en zijn ogen glinsteren. Het mooiste wat ik vind van hem. Zijn blauwe glinsterende ogen.
'We hadden toch bij het park afgesproken?'
'Weet ik.'
Hij kijkt me lachend aan, terwijl zijn ogen mijn gezicht grondig bekijken. Bij mijn ogen blijven ze hangen. De hele wereld staat stil om ons heen. Alleen de wind speelt met de losse plukken van mijn haar. De losse plukken die onder mijn muts vandaan komen. Ze waaien voor mijn gezicht.
'Zullen we maar gaan?'
Ik knik. Met onze voeten in gelijke passen lopen we richting het park. Tussen ons hangt een stilte, maar geen akelige. Het park is druk. Er zijn veel mensen die richting de ijsbaan gaan. De ijsbaan zelf is een verlicht en onoverdekt. Aan de zijkanten staan kerstbomen met rode kerstballen en versiering. Het heeft wel een romantisch tintje.
Met de schaatsen onder mijn voeten probeer ik voorzichtig naar de baan te lopen. Met scheve voeten bereik ik met moeite de baan. Hij staat al op de baan te wachten. Hij steekt zijn hand uit om me het opstapje op te helpen. Ik zet voorzichtig mijn eerste schaats op het ijs. Mijn schaats glijdt alle kanten op. Voorzichtig zet ik mijn andere ernaast, maar ik verlies mijn evenwicht. Door zijn armen word ik opgevangen.
'Het ijs is glad.'
'Dat is ijs altijd!'
Zijn lach vult even de omgeving. Mijn wangen beginnen te gloeien. Met zijn hand gaat hij even door mijn haar, zodat mijn muts scheef zit.
'En bedankt hé!' zeg ik terwijl ik mijn muts recht zet. Zijn hand steekt hij uitnodigend uit. Ik pak hem vast en zet me af tegen het ijs. Het gaat een beetje stuntelig, tot hilariteit voor hem.
'Lach me niet uit!'
Met zijn hand in de mijne glijden we over de ijsbaan. Ik let voornamelijk op mijn voeten. Zijn blik voel ik op mij gericht. De wereld gaat aan mij voorbij. Ik blijf maar letten op mijn voeten. Kleine stapjes maak ik op het ijs, zodat ik toch in beweging blijf. Ik laat zijn hand los en schaats voorzichtig naar het midden van de baan.
'Wat doe je?'
'Sloof je eens uit. Dan kan ik kijken hoe het moet.'
Lachend verlaat hij de plek waar ik sta. Met krachtige passen vanuit zijn benen raast hij het over gladde ijs. Zijn blik is nog deels op mij gevestigd. Ik geef hem een warme glimlach. Hij wisselt met zijn benen en schaatst achteruit de baan over. Hij gaat maar net rakelings langs de vele mensen. Ik sla mijn handen, in warme handschoenen, voor mijn gezicht als ik in de verte een klungelige klein meisje zie dat zijn pad kruist. Tussen mijn vingers door kijk ik naar hem, hij gaat met veel zorg om het meisje heen. Met een harde vaart schaatst hij naar me toe. Mijn handen liggen nog steeds op mijn gezicht. Hij komt dichterbij. Ik ben bang dat hij bovenop me klapt, maar hij remt scherp. Zijn handen glijden om mijn middel.
'Wat kijk je angstig?'
'Dat kan je niet zien. Mijn handen zitten ervoor.'
Hij pakt met beide handen mijn handen. Zijn gezicht komt tegelijkertijd dichterbij. Als mijn handen naast mijn lichaam hangen, liggen zijn lippen zacht op de mijne. Duizenden vlinders ontploffen in mijn buik en mijn hart maakt hoge toeren. Dit is het moment waar ik op gewacht heb! En hier is hij!
Er zijn nog geen reacties.