O73
Ik zwaai Justin nog even uit en sluit dan de deur achter me. Mijn plan heb ik ondertussen al helemaal bedacht. Nu hij weet dat ik hier verblijf zal hij niet met rust laten. Ik sprint nar boven. Erin is naar een vriendin, Jasmyn en Jaxon zijn naar de peuterspeelzaal en Jeremy is werken. Tijd zat dus. Ik gris mijn koffer uit de kast en begin mijn spullen erin te gooien. De fijne tijd hier zit nu allemaal in die koffer. Als laatste leg ik een foto van Justin en mij met Kerstmis boven op en sluit dan langzaam de koffer. Ik pak de bloknote van Justin, na een tijde nagedacht te hebben begin te schrijven.
Het spijt me dat ik wegga, ik moet weg van mezelf. Ik kan het niet aan om terug te gaan naar hem. Je moet me begrijpen. Ik heb het hier echt geweldig gehad en dat komt voor een heel erg groot deel door jou. Ik hou van je, Jus, met heel mijn hart. En daarom ga ik weg, ik wil je de pijn besparen als hij me vermoord. Kom me niet zoeken, ik red me wel. Het is ook voor mij moeilijk om weg te gaan. Eigenlijk is het het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doen.
Vaarwel, liefste Justin. Ik hou van je ongelofelijk veel. Dat zal ik altijd blijven doen.
Much kisses, Sydney. Always yours. <3 "
Ik scheur het papiertje af en leg het op zijn kussen neer, voor de laatste keer snuif ik zijn geur op. Pak mijn koffer en langzaam stap ik de trap af. Buiten houd ik een taxi aan die me wegbrengt. Ver weg van hier.
Wie had deze aanzien komen? Ghehehe. Misschien komt er straks nog wel een stukje. (:
Reageer (2)
Oeeh, je gebruikt een soort van mijn verhaallijn! (:
1 decennium geledenYaaay,
vlug verder! <3
Haha, ik had het verwacht;O ik niet!
1 decennium geledenze mag niet weggaan! ;(
en Justin moet haar wel zoeken!xd
snel verder!!<33