*34*

Na nog wat grapjes en geplaag van Louis besluit Liam dan toch maar met Louis mee te gaan naar boven. Na een hele verhuizing is hij eindelijk boven en kan ik ook wat rust hebben beneden. Ik ga op de bank zitten en nestel mezelf tegen Harry aan. Ik sluit mijn ogen. Zijn hartslag bonkt regelmatig mijn gehoorgangen binnen, mijn vingers strelen zachtjes mijn blote arm, zodat er een heerlijk gekriebel onstaat en zijn warmte laat me langzaam aan slaperiger worden. Ik mompel een zachte 'mmm' en open slaperig mijn ogen. 'Hoelang denk je dat het nog duurt voordat het water hier is?' vang ik de conversatie van Zayn en Niall op. 'Misschien morgenochtend al wel', fluistert Zayn terug. 'En de reddingstroepen?' vraagt Niall verder. 'De storm is wel aardig gaan liggen nu, maar de zee komt gevaarlijk dichterbij. Ze zullen ons wel op het dak op moeten komen pikken', zegt Zayn. 'Dat was niet mijn vraag', reageert Niall bijdehand. 'Snel, Niall. Snel', zegt Zayn, waarna hij er bijna onverstaanbaar 'hoop ik' achteraan mompelt. 'Gaan we het redden, denk je?' vraag ik aan Harry. Zijn bruine ogen kijken diep in de mijne. 'Wij komen overal doorheen', is zijn simpele oordeel, waarna hij even zijn zachte lippen op mijn voorhoofd drukt. Ik glimlach even flauw naar hem en leg mijn hoofd daarna weer tegen zijn borstkas. Ik ben blij dat Louis weer de oude is, aangezien zijn grapjes ons allemaal op de been houden. Dan schiet me opeens iets te binnen. Ik richt mijn hoofd weer op en zie Harry mij al afwachtend aankijken. 'Wat deed je laatst nou in de keuken?' vraag ik. 'Dat zal je binnekort zien', zegt hij. Hij wiebelt even met zijn wenkbrauwen en een uitdagende glimlach speelt rond zijn mondhoeken, maar de treurige blik in zijn ogen valt niet te mijden. 'Zeg nou', begin ik maar te zeuren. Ik ben nieuwsgierig en kan dan ook totaal níet tegen dit soort 'verrassingen'. 'Nee', blijft Harry echter volhardend na een aantal zeurpogingen. 'Geloof me, Yara, die geeft niet toe', reageert Zayn vanuit een hoekje. 'Ach, hou jij gewoon lekker met je been bezig', snauw ik bot terug. 'Niet zo bot jij', zegt Harry en hij drukt even op mijn neus. Ik kijk hem raar aan, maar besluit verdere opmerkingen voor me te houden. 'Hoe gaat het eigenlijk met je been?' vraagt Harry aan Zayn. 'Ik denk dat die gebroken is', mompelt Zayn. 'Zal ik het even uittesten?' vraag ik, terwijl ik met een gemene grijns op mijn gezicht zijn kant uit loop. 'Help!' begin Zayn meteen te schreeuwen. Niall slaat zijn armen rond mijn middel en tilt me op. 'Jij gaat hem geen pijn doen', fluistert hij in mijn oor. Mijn nekhaartjes gaan overeind staan als zijn warme adem er zachtjes overheen strijkt. 'Ik zal hem nooit pijn doen', zeg ik met een poeslieve glimlach. Zayn kijkt me even verontwaardigt aan, zodat ik bijdehand mijn tong uitsteek. Niall trekt me mee naar de bank en gaat zitten, waarmee hij mij met zich meetrekt op mijn schoot. Ik zie Harry zijn jaloerse blik op mij rusten, maar besteedt er verder geen moeite aan. Ik weet dat Niall geen verdere gevoelens voor mij heeft en dat geldt andersom. Niall heeft er echter sinds kort een spelleje van gemaakt om Harry daar zoveel mogelijk mee te pesten en grijpt dus elke kans om mij vast te pakken met beide handen aan. 'Dus, liefje, wat wil je doen?' vraagt Niall extra zwoel in mijn oor. Een glimlach siert mijn gezicht als ik zie wat voor effect dat op Harry heeft. 'Blijkbaar heeft de bad boy achter me ergens zin in', speel ik het spelletje gewoon vrolijk mee. 'Hmm... Dat zou zielig zijn voor je vriendje', mompelt Niall in mijn oor. Aan de toon van zijn stem te horen weet ik dat hij met net zo'n brede glimlach zit als ik. Op dat moment horen we een hard gekraak aan de voorkant van het huis. Iedereen springt overeind. 'Iedereen naar boven. Maak de jongens wakker!' schreeuwt Harry boven het oorverdovende lawaai heen. Het gesuis van water en de geur van zee verspreidt zich door de woonkamer heen en nog geen vijf seconde later is de grond al bedekt met een vijf centimeter laagje water. 'Ren!' schreeuw ik als niemand in beweging komt. Zayn rent, ondanks de pijn aan zijn been, als eerste naar boven, met vlak achter zich aan Louis en Niall. 'Ga, Yara, ga!' roept Harry boven het lawaai uit. 'Niet voordat jij met mee meegaat', roep ik koppig terug. 'Ik pak alleen wat. Ik beloof dat ik op tijd ben', zegt hij. Hij sloft door het water heen, drukt snel een kus op mijn voorhoofd en verdwijnt naar de keuken. Ik ren naar boven toe, maar voel dat er iets niet goed zit. Zo'n soort voorgevoel heb je weleens en ik heb nu. Liam en Louis zijn inmiddels ook wakker en iedereen begeeft zich naar het raam die lijdt naar het dak. Niall en Zayn zitten al op het dak, dus geef ik twee dekens aan hun aan. Dat zullen we namelijk wel nodig hebben. Als Liam ook op het dak zit, loop ik, gevolgd door Louis, naar de trap. De onderste verdieping staat al een hele laag water, waardoor Harry nu al wel tot aan zijn knieën in het water staat, maar op dat moment hoor ik een hart verscheurend gekraak en stort de voorkant van het huis in, waardoor de hele onderverdieping in een klap onder water wordt gestroomd. Het enige wat ik nog boven het gekraak en het gekolk van water heen hoor is mijn ijslijke gil waar je de naam 'Harry' uit kan halen...


---
ps. donderdag weer een nieuw hoofdstukje
of héél miss. morgen...