#1 Start

Ik opende mijn ogen. Het felle licht dat door de open gordijnen scheen maakte dat ik ze toch maar weer even dicht deed. Het was heerlijk om wakker te worden in een hemels hotelbed in Frankrijk, met de stralende zon in je gezicht, ook al deed het pijn aan je ogen. Ik ging rechtop zitten en ik rekte me eens goed uit. Mamma kwam mijn kamer binnenlopen. ‘Goedemorgen schone slaapster.’ Glimlachte ze. Ik grinnikte. ‘He mam. Is het al zo laat dan?’ Ik gaapte nog maar eens nadrukkelijk. Mamma lachte. ‘Het is 10 uur. Dat valt nog mee volgens mij.’ Ik liep naar de balkondeuren om de gordijnen open te doen, hierbij ontwijk ik de spiegel, want om deze tijd van de dag hoef ik mezelf nog even niet te zien. Ik trok de gordijnen open en ik keek neer op een prachtige blauwe zee met wat witte schuimkoppen. Ik zuchtte, we blijven nog twee weken gelukkig. ‘Trek maar geen warme kleren aan, het is ongeveer 30 graden.’ Ik draaide me om naar mamma, ze wreef glimlachend over haar zwangere, bolle buik. Ze gebaarde naar me dat is moest komen. ‘Voel eens!’ Ze legde mijn hand op haar buik. Ik voelde kleine, zachte schopjes tegen mijn hand aan, ik glimlachte naar mamma. ‘Nou, dat word me toch een druktemakertje!’ Pappa’s bulderende lach vulde mijn kamer. ‘Weer aan het schoppen neem ik aan?’ Ik liep naar mijn bed om het op te maken, pappa liep naar mamma om haar te kussen. ‘Hé, kappen met dat kleffe gedoe in mijn kamer!’ Ik duwde ze door de deur naar hun kamer. Lachend verlieten ze mijn kamer zodat ik me rustig kon aankleden. Ik trok een blauw hemdje aan met een skinny jeans er onder. Het mocht dan wel warm zijn, maar we zouden vandaag een kasteel bezoeken en het kon daar binnen behoorlijk koud zijn. Ik zette de balkondeuren open om het te laten luchten. Mamma kwam mijn kamer binnenlopen. ‘Lieverd, zullen we gaan ontbijten? Dan gaan we daarna naar dat kasteel.’ Ik zuchtte en deed de deuren weer dicht. ‘Oke.’ Ik liep naar de kast om mijn tas te pakken. ‘Laat maar liggen, ik denk dat we straks eerst nog wel even hier heen gaan.’ ‘Oke.’ We liepen de gang door naar de lift, mijn ouders lachend, ik een beetje opgelaten erachter. Soms wou ik dat ik alvast een broertje of zusje had, die niet 14 jaar jonger dan mij was. We stapten de lift in, die zoals de meeste liften was bedekt met spiegels. Mijn blonde haar krulde langs mijn gezicht. Het was prachtig lang, tot iets boven mijn billen. *TING* De deuren van de lift gingen open en voor ons stond een hele groep mensen. Snel sloeg ik mijn ogen neer, ik houd er niet van als iedereen naar je keek. Snel liep ik voor mijn ouders uit de gang in. We liepen naar de ontbijtzaal, en die was zoals elke ochtend propvol. ‘O wij zijn net klaar, u kunt hier wel zitten mevrouw!’ Een man en twee kinderen stonden voor ons op. ‘Dankuwel meneer!’ zei mijn moeder stralend. We gingen zitten aan het drie persoons tafeltje. ‘Toch wel handig dat je zwanger bent mam.’ Grinnikte ik. ‘Luna, ga jij maar snel wat eten halen. Volgens mij heb je best trek.’ Ik keek haar verbaast aan. ‘Ja klopt…’ Ik schoof mijn stoel naar achter en liep naar de tafel met eten er op. Ik keek over mijn schouder nar mijn ouders, zij zaten met elkaar te praten over tafel. Dat ging over mij dus. Zuchtend pakte ik een croissantje. Ik draaide me om naar het sap apparaat. Opeens werd ik geduwd van achteren.