One

zoals gewoonlijk heeft mijn vader het weer eens druk en heeft hij geen tijd voor mij, ik besluit om hem maar met rust te laten en loop van het veld af. ik hoor ineens iemand mijn naam roepen en kijk omhoog richting de tribune waar het geluid vandaan kwam. MAM! ik ren de tribune op als ik zie dat mijn moeder daar zit. ik had haar al zeker een paar jaar niet meer gezien. zodra ik boven ben is het eerste wat ik doe mijn moeder omhelzen ik had haar echt verdomd veel gemist.we blijven nog even zo staan en praten wat bij, voordat ik het weet is de training afgelopen en lopen ook de jongens van het veld richting de kleedkamers. "ik ga even naar Gerard" meld ik aan mijn moeder en loop dan van de tribune af. als ik de hoek omloop zie ik mijn moeder met mijn vader praten, dat kan gewoon niet goed gaan... sinds de scheiding van mijn ouders hebben ze nooit meer normaal met elkaar kunnen praten zonder dat er geschreeuwd of gedreigd werd door een van beide. de reden van de scheiding was eigenlijk waardeloos. we hadden ons hele leven als een happy family in Londen gewoond. totdat mijn vader een baan aangeboden kreeg bij fc barcelona, hij nam de baan aan en vertrok. ik was toen 15 en bleef bij mijn moeder aangezien ik nog op school zat en daar al mijn vrienden had. met mijn moeder ging het in die tijd ook steeds slechter, ze at bijna niets meer en moest al snel opgenomen worden in een kliniek. het leek mijn vader toen een beter idee als ik bij hem kwam wonen voor een onbepaalde tijd, ik vond het eerst vreselijk een nieuw land nieuwe taal en ik was al mijn vrienden kwijt waar ik zoveel van hield. uiteindelijk bleek dit toch de juiste keuze te zijn, want als ik eerlijk ben ben ik nu gelukkiger dan ik in Londen ooit was.
ik ga een gang naar links in en klop op de deur van de kleedkamer.
de deur word open gemaakt en ik loop naar binnen, gelukkig allemaal kleren aan denk ik bij mezelf. ik loop naar Gerard en plof bij hem op schoot. hij kust me zacht op mijn lippen en houd mij stevig vast, ik ben echt dolgelukkig met hem!