Ik zit op mijn kamer, de ventilator staat aan, want het is midden in de zomer en bloedheet.
Mijn ouders wilden niet op vakantie dit jaar, zodat we volgend jaar verder weg kunnen gaan.
Over twee week zal de school weer beginnen, en ik zal naar de derde klas gaan. Elke zomervakantie is bij mij hetzelfde, ik vraag me zeven weken lang af hoe het zal gaan dit jaar. Tot nu toe heb ik elk jaar ongeveer hetzelfde doorgebracht. Ik had geen vriendinnen, maakte mijn huiswerk en haalde goede cijfers. Maar elk jaar, aan het einde van de zomervakantie, was ik erg nerveus, ik wist dat ik iemand was die snel gepest zou kunnen worden. Ik heb een opvallend uiterlijk, ik ben een buitenbeentje, een zwakkeling zonder vriendinnen die eventueel voor me op zouden kunnen komen, ik ben kortom het makkelijkste doelwit ooit. Ik wist dat het tot nu toe nog nooit gebeurd was. Misschien straalde ik iets van zelfvertrouwen uit. Maar als dat al zo geweest was, dan was dat nu niet meer zo. Nu zie ik er eerder uit als een bang, klein meisje.

Reageer (1)

  • Enthusiasm

    Je schrijft echt mooi! :)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen