Prologue
Mijn grote, parel-kleurige ogen boorden zich in de zijne terwijl we daar stonden, verstrengeld en beiden net voor de grens. Zijn gepijnigde gezicht was verschrikkelijk om te zien, en ik besloot dat het tijd was. Met een ruk trok ik mijn blik los en binnen enkele milliseconden stond ik aan de andere kant van de grens. Onze gedachten braken van elkaar af, en het laatste dat ik zag voor het zicht verdween was hoe zijn reikende hand slap naast zijn zij viel en hij in elkaar zakte.
Er zijn nog geen reacties.