Hoofdstuk 2

In de trein maken we kennis met onze Mentoren: Daniel Johnsen en Christina Thomsen. Ze zeggen wat tegen ons, maar ik hoor niet wat ze zeggen. waarom moet mij zit overkomen? ik had nog maar drie jaar hoeven te wachten en dan zou ik niet meer in angst hoeven te leven. De angst om mee te doen aan de Hongerspelen. Maar nu? Nu mijn naam en de naam van mijn tweeling broer getrokken werd, vanaf dat moment is mijn ergste nachtmerrie uitgekomen. Ik ga dood. Straks als ik in de arena ben, dan wordt ik vermoord.

Ymor tikt me aan.

"we gaan naar de herhaling kijken van de boete",zegt hij. ik knik en loop hem achter na naar de tv kamer. Daniel zet de tv aan en we kijken naar de herhaling. de jongens en de meisjes uit de districten één,twee en vier zijn stuk voor stuk heel sterk en stralen veel zelfvertrouwen uit. De kinderen uit de anderen districten zijn vooral bang. Als we naar de boete van district 8 kijken. Word er in gezoomd op onze ouders. Ik zie mijn vader en moeder huilen. Ymor en ik staan op het podium en we doen onze best om niet te huilen. Ik wil niet afgaan voor de camara's daarom huilde ik ook niet. Maar dat huilen komt nog wel. vroeg of laat moet het er toch uit.

Na de herhaling gaan we naar de slaapkamers en gaan we slapen.

De volgende dag komen we aan in het capitool. Er komt een man op ons af hij stelt zich voor als Nyl.
"ik ben jullie stylist",zegt hij.
"hoi",zeg ik. ik heb niet echt zin om te praten.
Hij neemt Ymor en mij mee naar een kamer. we moeten ons zelf uitkleden van hem. "uitkleden?",zeg ik verbaast. "ja dan kunnen we jullie klaar maken voor de openings ceremonie",zegt hij. "we?",zeg ik. Er komen twee andere mensen binnen en mijn vraag is beantwoord. tuurlijk een voorbereidings team. ons voorbereidings team. "waar wacht je op je kleren trekken zich niet vanzelf uit",zegt Nyl tegen mij. ik schrik op uit mijn gedachte. "o ehh...oké" meer zeg ik niet.
Ik trek mijn kleren uit. Het team begint van alles te doen. Als ze klaar zijn kijk ik in een spiegel.
"woow die make-up is echt mooi.
"je moet je jurk eens zien",zegt Nyl. hij geeft me de jurk die hij gemaakt heeft. Ik trek hem meteen aan. "woow hij is echt heel mooi". De jurk is lichtblauw en komt tot mijn knieën. Eigenlijk is de jurk best simpel maar er is iets aan de jurk die hem zo mooi maakt. Ymor heeft een spijkerbroek aan met een t-shirt van het zelfde matriaal als mijn jurk.

We lopen naar de strijdwagen,. We gaan in de strijdwagens staan en wachten tot ze weg rijden. Als we weg rijden zie ik me zelf op een scherm. Ik zie er echt mooi uit. op een of andere manier ben ik toch gelukkig ook al sta ik op het punt om vermoordt te worden.

Na de ceremonie zijn we in het trainingscenterum. Hier zullen we tot dat we de arena in gaan ,verblijven. We gaan de lift in. Daniel drukt op het knopje acht. We gaan naar de achtste verdieping.

We gaan eten en praaten daar over de ceremonie. Na het eten ga ik meteen naar bed.