005*

Tom POV

Ontzet kijk ik naar de spiegel voor me, ik wist niet wat, maar er was iets mee, alsof hij bewoog.
'Wacht! Vannacht voelde ik een aanwezigheid, je zult me nu vast wel voor gek verklaren, maar ik had echt het gevoel dat er iemand bij me was. En toen ik vannochtend in de badkamer kwam, zaten er 2 enorme barsten in de spiegel.'
Ruist haar stem door de telefoon
'Ja, dat is bij ons ook, maar niet alleen de spiegel op de badkamer. Het is echt overal!'
Ik zwijg... met grote ogen staar ik naar de spiegel. Een wit meisje, gehuld in een lange jurk, besmeerd met bloed, staart me aan vanuit de spiegel. De barsten worden groter, tot mijn grote schrik gaan ze recht door mijn lichaam heen, en op hetzelfde moment dat de barst mijn spiegelbeeld raakt, voel ik enorme steken door mijn buik gaan. Ik schreeuw het uit, maar kan me om de een of andere reden niet bewegen. De barsten gaan verder, dwars door mijn lichaam heen. Tranen springen in mijn ogen, die ik uit pijn dicht knijp. Opeens hield de pijn op. Ik durfde mijn ogen niet te openen, bang voor het resultaat, of voor wat ik zou zien. Beneden hoor ik iets breken, en iets later een gil. Ik hoor het duidelijke geluid van iets dat verschuift. Bill... Nog steeds kan ik me niet bewegen, hoe graag ik het ook wilde. Ik moest naar Bill toe, maar het lukte niet. Mijn voeten wilde gewoon niet van zijn plaats af. Daar stond ik dan... als verlamd, met een telefoon in mijn hand en mijn ogen stevig dichtgeknepen. Terwijl ik beneden had moeten zijn, om mijn broertje te helpen, te beschermen, maar ik kon het niet.



Reacties? Kudos?