72| Halloween
Het aankomende Halloween feest legde een druk op de 5e, 6e en 7e jaars van Hogwarts. Natuurlijk wilde niemand alleen gaan en heerste er net zo'n sfeer als tijdens het toverschooltoernooi. Echter had Fay niks om zich zorgen over te maken in die categorie. Echter besloot ze wel om met Draco te gaan praten over wat haar dwars zat. Want het voelde niet langer goed om hem steeds te ontlopen. Ze greep haar kans net een dag voor het feest. Toen ze hem alleen buiten zag zitten. Het was mooi weer, niet te koud en niet te warm. Er heerste een zacht briesje en Fay haalde eer diep adem voor ze op Draco afstapte en naast hem ging zitten op de grond. ''Hoi''Zei Fay zo normaal mogelijk. Draco keek op en grijnsde even toen hij haar zag. ''Hallo, heb je weer besloten tegen me te praten?''Vroeg hij met een rancune ondertoon in zijn stem.
Fay bloosde en durfde hem in eens niet meer aan te kijken.
''Het spijt me''Zei ze zacht, ''Ik had even tijd nodig om na te denken.
Het was allemaal zo onverwacht en snel dat het me had overdonderd. Ik heb ook nog helemaal niks aan Ron verteld over... Die kus.''
''Vind je hem dan nog steeds leuk?''Vroeg Draco. Hij wist wel hoe Fay zich voelde, maar toch was hij niet erg meelevend. Hij had zelf nu al genoeg ellende meegemaakt. ''Ik weet het niet... Ik... Nee''Het was er uit voor Fay er erg in had. Maar het was de harde waarheid. Ze besefte nu pas dat haar enige liefde voor Ron, voortkwam uit medelijden en de dwang hem niet te kwetsen. Verder voelde ze niet meer voor hem dan vriendschap... ''Wat is dan het probleem?''Vroeg Draco weer.
''Ik wil hem niet kwetsen door het uit te maken. Maar ik wil ook niet doen alsof ik hem leuk vind terwijl ik juist iemand anders leuk vind.''Zei Fay zonder dat ze door had dat ze zich versprak.
''Wie vind je dan zo leuk?''Vroeg Draco, ook al kon hij het antwoord al raden. Fay had niet door dat hij met het uiteinde van haar bronsachtige lok haar speelde. Ze was nogal afgeleid door zijn prachtige grijze ogen.
''De allerleukste Slytherin die ik ooit heb ontmoet''Zei Fay met een verlegen glimlach. Ze kon niet ontkennen dat Draco erg leuk was en om nou tegen hem te liegen had ook niet veel zin. Aangezien het wederzijds was. Draco grijnsde en boog zich naar haar toe om haar te kussen. Alleen hield Fay hem tegen. ''Ik denk dat ik het liever eerst uit maak met Ron''Zei Fay voorzichtig. Dat leek haar wel zo verstandig. Aangezien het anders voelde alsof ze vreemd ging. ''Misschien is het beter om dit keer eerlijk te zijn tegen hem.'' Draco knikte, maar voelde toch wel bepaalde kriebels in zijn buik. Fay vond hem blijkbaar ook heel leuk, en dat gaf hem het mooiste gevoel sinds tijden.
Fay was van plan het niet nog dezelfde dag uit te maken met Ron. Maar de dag erop voor het feest. Ze wilde Rons avond absoluut niet verpestte, maar het kon eigenlijk niet anders. Het zou erger zijn om het heel leuk met hem te hebben en vervolgens zijn hart te breken. Maar eerst kwam Hermione op zaterdagmiddag op het briljante idee om voor het feest nog even zelf Halloween te vieren met elkaar. En zorgde ze voor de nodige hapjes en drankjes samen met Harry. Fay werd echter opgedragen om een taart te gaan halen uit de keukens. Ze kietelde zoals gewoonlijk de peer en stapte door het open gat de keuken binnen. ''Dobby?'' ''Dobby, waar ben je?''Zei Fay zangerig. Al snel zag ze de sokken-liefhebbende huiself achter een fornuis staan. ''Ik ben hier!''Zei Dobby met zijn piepstem en hij zwaaide vrolijk naar haar. ''Dobby''Begon Fay terwijl ze naar hem toe liep. ''Heb je misschien nog een taart over met een Halloween achtig tintje?'' ''Eigenlijk zijn die voor het feest, maar van Dobby mag je er een wel hebben.''Zei Dobby uiteindelijk. Op zijn kleurrijke sokken rende hij naar een bepaalde plek waarna hij terug kwam met een oranje cake in de vorm van een kleine uitgesneden pompoen. ''Is dit wat je zoekt?''Vroeg Dobby en hij hield de schaal, waar de cake op stond, zo hoog als zijn armen toe stonden. ''Perfect''Zei Fay tevreden en nam de taart aan van Dobby. Die straalde van geluk. ''Groeten van Dobby aan Harry Potter, Juffrouw''Zei Dobby, ''Dobby verheugd zich op een weder bezoek van hem.'' ''Zal ik doen, Dobby''Zei Fay grinnikend waarna ze de keuken verliet. Ze vond Dobby altijd al een aardige huiself. Maar huiselfen waren sowieso aardig op Knijster na. Die ze toch wonderbaarlijk genoeg nooit had gemogen. Vol enthousiasme stapte ze eenmaal bij de leerlingenkamer door het portret gat. Alleen was ze net iets te enthousiast waardoor ze iets te snel naar de anderen liep. Struikelde en de schaal met een boog uit haar handen vloog en recht in Rons gezicht belandde. Die met alle pech net het meest dichtbij zat.
Ginny gierde het uit van het lachen terwijl Fay net haar eigen evenwicht had kunnen bewaren en rood aanliep. ''Sorry... Jeetje, déjà vu''Zei ze toch wel half verbijsterd. Harry en Hermione schoten ook in de lach, alleen Ron keek nogal nors. ''Dat kun je wel zeggen, ja''Mompelde hij en sloeg Ginny's hand weg toen zij een stukje taart van zijn schouder wilde plukken om het te proeven.
Reageer (7)
hihi, Dobby is lief<3
1 decennium geledenhhaha, snel verder!!
1 decennium geleden