# Seventeen

Na een poosje hoor ik de deur alweer open gaan en ik kijk op. Ik zie een jongen met wit haar die naast me op bed komt zitten. ‘Sorry, ik kon je hier niet zo achterlaten…’ zegt Draco. ‘Dankje.’ antwoord ik. ‘Eigenlijk… wist ik al dat je moeder dood was. Mijn vader had het gezegd in een brief, omdat hij wist dat wij goede vrienden zijn… Ik vroeg aan hem of je bij ons mocht blijven, omdat je verder geen familie hebt…’ Het blijft een poosje stil ‘Dankje…’ zeg ik voorzichtig. ‘I love you…’ komt er voorzichtig uit mijn mond. ‘I love you too…’ komt er ook bij Draco uit zijn mond. Behendig pak ik de dekens en ga onder de dekens liggen. Ik zie Draco twijfelen, maar komt toch naast me liggen. Hij draait zijn gezicht naar mijn gezicht en ik kijk recht in zijn prachtige ogen. Mijn mond komt dichter bij de zijne en ik sluit mijn ogen. Voorzichtig begin ik Draco’s lippen te koesteren en Draco doet zijn mond open. Al snel voelt het vertrouwd en gaan onze tongen met elkaar te spelen. ‘Ik heb een idee..’ zeg ik na een tijdje. Snel trippel ik naar de kledingkast en trek de groene jurk aan. Draco werkt mee en doet zijn colbert aan die hij had uitgetrokken. Vlug staat Draco op en ik loop naar mijn mobiel met muziek en zet een slow nummer op. Draco komt naar me toe en slaat zijn arm om mijn middel. Onze voeten bewegen wat heen en weer op het ritme van de muziek. Voorzichtig leg ik mijn hoofd op Draco’s schouder. Als de muziek weer stopt, ga ik rustig zitten. ‘Het is al laat, ik moet gaan.’ zegt Draco en staat op. ‘Oké, zie ik je morgen bij het ontbijt?’ vraag ik nog snel voordat hij de deur dicht doet. ‘Natuurlijk.’ zegt hij en geeft nog een handkusje.