#1.1 |De Tributen|

'Heather, Heather wordt wakker' zei de zachte stem van men broer. Ik draaide men rug naar hem toen en trok men benen op in de hoop weer in slaap te vallen. 'Dan jaag ik wel alleen hoor' zei hij en ik hoorde dat hij op stond. 'Geef me 5 minuutjes' roep ik en met een soepele sprong beland ik op men voeten naast het bed. Ik liep naar de spiegel, borstelde men haar en deed het toen in een staart. Ik zag de kleding die men moeder voor me had klaar gelegd voor de boete. Het is een groene jurk met een dunne riem. Maar die doe ik pas aan na het jagen. Nu heb ik een simpele broek met vest aan en men jachtlaarzen. ‘Kom je nog’ zei Jason men broer. Hij is 19 en gelukkig veilig voor de boeten. Hij had jaren lang mij veilig proberen te stellen, alle bonnen op zich nemen zodat ik minder kans liep om getrokken te worden. Ik loop achter hem aan naar buiten, de ochtendkou sloeg in men gezicht en deed men ogen even tranen. Maar al snel raakte ik er aan gewend en we doken onder het hek door. Maar voor we dat deden bleven we even staan om te luisteren of er geen stroom op stond. Al wist je dat al bijna zeker want in district 12 mochten we blij zijn met s’avonds 2 á 3 uur stroom. In het bos werden de vogels ook net wakker en begonnen te fluiten. Als of ze ons goedemorgen wenste. ‘Okee wat gaan we doen’ vroeg ik toen we dieper het bos in waren. ‘We kunnen gaan jagen, vissen of bessen en kruiden zoeken’ stelde ik voor. ‘Als we eerst gaan zoeken naar kruiden enzo dan kunnen we nog even jagen’ zei hij, ik knikte instemmend. Al snel vond ik Kamille en wat bessen en aardbijen, Jason heeft wat Basilicum en Mierikswortel gevonden. Daarna gaan we jagen, ik schiet met gemak 2 konijnen en een hert. Jason doet daar nog eens 3 eekhorens en een lynx bij. ‘Zullen we naar de as gaan, als we opschieten zijn we nog optijd’ zegt Jason en we beginnen te rennen. De kruiden, Bessen en bloemen heb ik in men heuptasje gedaan en terwijl we lopen trek ik de pijlen uit de ogen van de konijnen. Als we bij de as aankomen is het druk. We gaan eerst naar Sluwe Sae waar we een paar brokken paraffine krijgen voor de Lynx, de 2 eekhorens gaan naar de bakker in ruil voor een stuk brood. De slager neemt 1 konijnen in ruil voor een blokje kaas en de burgemeester neemt onze aardbijen over en geeft ons geld. Van dat geld kopen we zeep en gaan dan naar huis. Onze moeder is al op en zegt dat men broer meteen in “bad” moet. Een kuip met warm water. Jason is altijd het langst bezig met al het steenkoolstof van zich af te boenen. En toch doet hij het elke keer weer, veel mensen geven de hoop al snel op en nemen dan de moeite niet meer om het stof onder hun afgebroken nagels af te boenen. Mijn moeder helpt me met het opsteken van mijn haar. Het hangt half los terwijl de voorplukjes van men haar naar achter heeft gebonden. ‘Je ziet er prachtig uit’ zegt mijn moeder en draait zich dan om, om haar eigen kleding en haar te doen.