H4. Renesmee pov.
Ik liep samen met Alice tussen de kledingrekken te snuffelen, ik op jacht naar koopjes, zij op jacht naar de allerhipste merkkleding. En opeens wist ik niet wat er met me gebeurde, ik werd aangetrokken door mijn "instinct". Mijn gevoel zei me dat ik naar La Push toe moest gaan. Ik wist dat ik daar niet naar toe mocht gaan van mamma, maar ik kon mijn instinct niet negeren. Ik draaide me om, liep de winkel uit, en buiten begon ik te rennen. 'Renesmee?' riep Alice me achterna, maar ik kon me niet omdraaien. Ook al zag ik haar niet, ik wist dat Alice me beduusd nakeek. Ik probeerde op een normaal mensen-tempo te rennen, maar dat ging moeilijk. Ik had geen idee wat me te wachten stond.
Ik rende eerst naar huis, en daarna ging ik met m'n auto verder.
Bij La Push aangekomen was mijn aantrekkingsgevoel weg. Ik keek om me heen. Niemand. Of...toch wel? Ik zag bij de rots aan de andere kant iemand liggen. Ik liep twijfelend naar hem of haar toe. Het was een jongen van een jaar of 15, tenminste, zo zag hij eruit. 'Ehhm...hoi' zei ik. Hij keek me aan. 'Wat doe jij hier?' vroeg hij. 'Weet ik niet' zei ik verontschuldigend. Toen keek hij me recht in m'n ogen aan en zei niks meer.
Reageer (1)
Mooi verhaal , snel verder!
1 decennium geleden