Thirtyfour.

"Wij gaan nog even rondkijken, zien we jullie bij de drie bezemstelen?" Zei Hermelien, ik pakte Fred's hand stevig vast. "Ik heb nog een paar bestellingen af te leveren. Zie je straks, broertje." Zei George er achteraan en knipoogde. Hand in hand liepen we naar de drie bezemstelen waar het vol zat met leerlingen. We zochten een rustig plekje in de hoek en bestelden twee boterbier. Een tijdje deden we niet meer dan elkaars hand vasthouden en in elkaars ogen kijken. Ik nam een klein slokje van mijn boterbier, het warme gevoel verwarmde mijn buik en ik glimlachte naar hem en boog naar hem toe om hem een zacht kusje op zijn lippen te geven. Ik stond op en ging langs hem op het bankje zitten. Hij sloeg zijn arm om me heen en drukte me tegen hem op. "Ik hou van je, Jims." Fluisterde hij zacht tegen mijn haren. "Ik ook van jou, Freddie!" Hij tilde mijn hoofd omhoog en kuste me zacht op de mond. "Jij bent Fred, van Tovertweelings fopshop!" Riep een tweedejaars wijzend naar Fred. Lachend haalde ik mijn lippen van de zijne en keek hem aan. "Jimmy! Ben jij met DE Fred Wemel?" Ik moest moeite doen om niet te lachen. "Nee, ik ben met gewoon Fred Wemel, Jonas." Fred porde me en kuste me op mijn haren.

Ron kwam vrolijk binnengelopen met een kleine blauwe ukkelpulk op zijn schouder. Ronald zette hem vrolijk op de tafel. Het was een héle pluizige, blauwe met roze stippen. "Dit, mensen, is Bob!" Ik lachte. "Bob? Voor een ukkelpulk?" Ron knikte. "Ik heb hem van Harry en Hermelien voor mijn verjaardag gekregen. "Ron, je bent pas jarig over twee maanden." Lachte Fred en zijn oren werden rood. "Dat weet ik ook wel! Maar het was een bijna-verjaardagscadeau dan!"