stukje vorige:

De andere jongens van tokio hotel geloofde bill niet toen hij zij dat hij mij had gezien, en ik weet dat ze mijn broer niks aanhebben gedaan maar het lijkt me toch wel leuk om hun ook eens bang te maken. En ik begin een beetje medelijden te krijgen met bill, die denkt dat ie gek aan het worden is.

schattige gusi
Cecilia pov

tom blijft maar praten over hoe leuk die meiden er net wel niet uitzagen en hoe groot hun borsten wel niet waren. Ik word er gek van en besluit maar actie te ondernemen. Ik ga met mij hand langzaam door de dreads van tom. Hij is gelijk stil en kijk om zich heen. Hij herstelt zich en gaat weer vrolijk verder. Ik begin met mijn lange nagels in zijn nek te kriebelen en weer is hij stil. Hij gaat met zijn hand over de plek waar ik net gekriebeld heb. Hij blijft stil en de andere jongens kijken hem nu raar aan.”Waarom stop je opeens met praten?”vraagt georg. “huh...ow..ik wist niet meer wat ik moest zeggen” liegt hij snel. Ik vind het wel grappig en begin hem nou op zijn schouders te kriebelen. Zijn ogen worden groot en hij blijft heel stil zitten. Oke nu heb ik hem wel genoeg gepest. Wie zal ik nu gaan pesten georg of gustav? Gustav zit er maar stilletjes bij en dus vind ik het zielig om hem te pesten. En dus is georg me volgende slachtoffer. Net als ik bij georg ben aangekomen mompelt bill dat ie iets moet gaan doen. Ja waarschijnlijk van broek verwisselen! Hoe die net keek leek het wel of ie in zijn broek scheet van angst. Ik negeer het maar en concentreer me weer op georg die net zijn playstation heeft opgestart. Georg: “hey doen jullie mee met racen?” Tom:”is goed” en voordat ie naast georg gaat zitten kijkt ie nog wantrouwig om zich heen. Georg:”en jij gus?” gustav:”nein.. jij wint toch altijd” Georg:”das waar!”.gustav staat op en loopt naar de deur. Gustav:”ik ga even kijken waar bill gebleven is”. Tom en georg zitten al zo in het spel dat ze gustav niet eens meer horen. Ik ga naast georg zitten maar die blijkt niks te merken. Ik ga dichter tegen hem aanzitten en hij kijkt snel om. Als ie niks ziet kijkt die snel weer terug naar het scherm. Ik pak één haartje vast en trek het er uit. Georg:”Auww... tom eikel als je niet tegen je verlies kan moet je het gewoon zeggen!”. Tom kijkt hem geschrokken en verwart aan. Tom:”maar ik deed helemaal niks!”georg:”jaja wat wie deed het dan die zogenaamde geest van bill, laat me niet lachen”. Het is een tijdje dood stil en de jongens bewegen ook niet, zo te zien zijn ze hard aan het denken. Dan kijken ze elkaar weer aan Tom&Georg:”Nee dat kan niet!”Georg:”geesten bestaan helemaal niet!”

Tom pov

Dat kan toch niet, dat er echt een geest is. We beelden het ons vast in. En het begon door bill's gezeik tegen damiano. Iedereen doen vast een beetje raar door de zenuwen, vanwege de tour enzo.
Maar hun zagen bill's gezicht niet toen ik bij de toiletten kwam, en dat rare irritante gevoel net alsof iemand me bewust probeert te treiteren, nouja niet meer aan denken.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen