Soft spoken with a broken jaw[2]

dit had je aan
Ik zit nou al een half uur naar een jurk te kijken die op me bed ligt die ik eigenlijk aan moet trekken. Maar ik ben toch zeker niet gek! Ik in een jurk. Nou dat is nog nooit voorgekomen. Ik trek een baggy broek uit me kast en een blauw t-shirt. Daaroverheen trek ik een zwart leren jasje aan. Als ik alles aan heb word er al van beneden geroepen dat ik moet komen. Langzaam loop ik de trap af en zie een vrouw en een man naast de leiding staan. De vrouw heeft blonde haren en ziet er netjes gekleed uit. Ook de man is netjes gekleed. O got waarschijnlijk weer van die kakkers. Leiding:”ik dacht dat jij een jurk aan zou trekken!” ik kijk der met een opgetrokken wenkbrauw aan en zeg luchtig:”had ik geen zin in” waarom kijkt die vrouw de hele tijd naar me? Ow ja ik moet me eigenlijk voorstellen.”haai ik ben amanda maar dat wist je denk ik al” de vrouw kijkt me verbaast aan. leiding:”nou amanda je weet dat je je zo niet voor moet stellen, dan geef je mevrouw een hand!” ik kijk de leiding raar aan en draai me om en loop de trap weer op. Refurse. Ik loop weer naar beneden en geef de vrouw een hand. Op een hele overdreven vriendelijke manier zeg ik:”Goedenavond mevrouw, ik ben amanda het is me een genoegen u te ontmoeten” dan loop ik naar eetzaal en zeg:”gaan we nog vreten of hoe zit dat. Heb honger man!” oke in het echt ben ik niet altijd zo asociaal maar ik heb echt geen zin om weer met een stel kut kakkers mee te gaan. Dus als het echt kakkers zijn denken ze wel even na voordat ze me meenemen. Ik hoef helemaal geen ouders, ik wil me niet aan iemand hechten. Daar komt niks goeds van. Dan raak je diegene kwijt en ben je weer verdrietig enzo. Das allemaal niks voor mij.