Soft spoken with a broken jaw[1]
Het verhaal gaat over de 16 jarige amanda die in een weeshuis woont. elke keer als iemand haar wil adopteren, schrikt ze die persoon af. Ze hoeft helemaal geen ouders ze wilt zich niet aan iemand hechten, bang om diegene kwijt te raken. maar wat gebeurd er als ze wel iemand in haar leven binnen laat.
reacties!
laat ff reactie achter dan weet ik of ie een beetje goed is 
Ik zal me even voorstellen. Ik ben amanda. Ik ben 16 jaartjes oud. Ik woon in een weeshuis. Me ouders heb ik nooit gekend. Maar dat boeit me eigenlijk ook niet zoveel. Ik kan er nou toch niks meer aan veranderen. Ik hou heel erg van drummen en speel daarom ook in een bandje met me mede-weeskinderen. Ik ben al meerdere keren geadopteerd maar schijnbaar ben ik niet 'vrouwelijk' genoeg. Vind ik ook niet zo gek, ik slaap op de jongens afdeling. Dat komt omdat ik niet echt met meisjes kan omgaan. Al dat geklep en geroddel om nog niet te spreken van al die make-up rotzooi. En de leidster werd stapelgek van me dus heeft ze me maar verbannen naar de jongens afdeling. Vandaag heb ik weer een afspraak met iemand die me 'beter wil leren kennen' omdat ze me misschien wel willen adopteren. Dus moet ik met ze gaan dineren. Jezus wat een net woord eigenlijk: dineren
ps. die foto dat is amanda
Er zijn nog geen reacties.