Verlies - 57

Heel de maand die ons restte tot de aankomst van de vuurheer hing er een sfeer van rouw over de stad. Yue en Sokka brachten bijna al hun tijd samen door. Ik lette regelmatig op Yle, hoewel Sokka zijn dochter ook vaak in de buurt wilde. Hij zou haar niet zien opgroeien, en dat vond hij zowat het ergste van de hele situatie. Sokka oefende ook regelmatig op watersturing, het zou lang duren voor hij het nog eens zou kunnen doen.

Zelf dacht ik ook vaak na over de oorlog, en over wat voor mij belangrijk was. Ik wilde vrede, ik wilde gelukkig zijn, en bovenal wilde ik mijn zus leren kennen. En al snel besefte ik een belangrijk iets. Als de vuurheer verslagen werd, zou de oorlog niet gedaan zijn. Hij had opvolging, die op dezelfde manier verder zou doen. Simpelweg omdat ze niet beter wist. Keylina, of Azulena, moest eerst inzien dat haar vader verkeerd was. Ze moest vrede willen, voor de vuurheer verslagen kon worden. Anders zou de oorlog blijven duren. En bovendien, als ze hem zou opvolgen zonder eerst in te zien dat vrede de beste oplossing is, zou ik haar nooit meer als mijn zus kunnen ontmoeten. Met andere woorden, ik zou er op de ene of andere manier in moeten slagen met haar in contact te komen en haar te overtuigen.