*26*

Ik loop regelrecht naar de keuken en neem die vanaf een afstandje goed in me op. Niets bijzonders te zien vanaf hier. Ik loop door naar het eten, maar kan door ook niets speciaals aan zien. Ik laat me via het keukenkastje op de grond glijden en zet mijn handen in mijn haar vast. Zachtjes wieg ik mezelf heen en weer, terwijl mijn wanhoop steeds dichter naar mijn gedachte stijgt. Ik voel me moedeloos, radeloos, hopeloos en wanhopig. Ik begin steeds meer de weg kwijt te raken. De storm blijft maar aan zetten en er is helemaal niets dat ik kan doen. Ik zie aan Harry dat de enige reden dat hij zich groot houdt, is dat hij voor mij wil blijven vechten. Hij gaat door de storm heen, voor mij. Liam houdt zich groot, aangezien iedereen tegen hem opkijkt. Zayn uit zijn gevoelens in woede tegen zijn vrienden. Louis, degene die altijd druk was en de grapjes maakte, wordt met de dag stiller en trekt zich steeds vaker terug in een hoekje. Dan hebben we Niall nog over, degene die zich stiekem 's nachts vol eet, zodat hij niet over zijn gevoelens hoeft na te denken. Ieder heeft zo'n zijn eigen manieren om vol te blijven houden, om door te blijven gaan, maar ik niet. Ik kan wel voor Harry blijven vechten, en dat zal ik ook blijven doen, maar ik vraag me af of we nog bij elkaar blijven na de storm. Ik ben er namelijk gister achtergehouden dat de jongens een groot geheim voor me hebben achtergehouden. Vijf jongens in een verlaten huisje in een bos, vertrouwde ik al niet, maar dat ze in een boyband zitten, had ik niet verwacht. Ik snap ook niet waarom ze het mij niet gewoon verteld hebben. Zo belangrijk is dat toch niet? Wél zetten het me aan het denken. Harry kan elk meisje krijgen, dus waarom zou hij bij mij blijven? Waarschijnlijk ben ik alleen maar een speeltje voor tijdens de storm en daar zal ik hem dus ook maar voor gebruiken. 'Waarom glijdt er dan een traan over je wang?' snauwt een stemmetje in mijn hoofd. Integendeel tot normaal laat ik de traan nu gewoon lopen. Ik heb het helemaal gehad, zit er helemaal doorheen.
'Waar denk je aan?' fluistert een stem naast me. Geschrokken kijk ik op en zie dat het Harry is, die naast me is komen zitten. 'Aan vanalles', hou ik het vaag. 'Aan ons?' vraagt hij. Ik knik langzaam. 'Je bent erachter gekomen, hè?' vraagt hij. 'Je boek met allerlei foto's van fans? Ja, die heb ik gister onder ons bed gevonden', mompel ik nors. 'Nu vraag je je zeker af waarom ik het niet heb gezegd?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en kijk nors voor me uit. 'Ik heb het gezegd, omdat ik weet dat het je onzeker zou maken over ons', verteld hij me toch het antwoord. 'Dan heb je dat goed gedacht', brom ik. Hij legt zijn vingers onder mijn kin en duwt die omhoog, maar aangezien ik koppig ben, draai ik mijn ogen opzij en kijk express niet naar hem. 'Yara?' Ik blijf wegkijken. Ik hoor hoe hij zucht en voel zijn zachte vingers voorzichtig mijn huid strelen. Hij streelt mijn nek, waardoor ik mijn wangen rood voel worden. 'Yara?' zingt hij hees. Ik bijt op mijn lip en probeer naar rechts te blijven kijken, maar voel ik al bijna opgeef. 'Yara', klinkt zijn hemelse stem nogmaals hees in mijn oren. Hij buigt zich naar voren en drukt zijn lippen in mijn nek. Zachtjes drukt hij overal kusjes en brengt hij zijn koude handen onder mijn shirt. Hij streelt mijn heupen en maakt me helemaal gek. 'Harry', kreun ik zachtjes als zijn ene hand zachtjes mijn borst kneedt. Hij kijkt met een triomfantelijke blik in zijn ogen op en laat een sexy glimlach rond zijn mondhoeken spelen. 'Ik deed het voor jou', fluistert hij dan. 'En daarvoor moest je al die moeite doen?' vraag ik doelend op zijn speelse handen. 'Ja', zegt hij en hij drukt speels zijn lippen op de mijne. 'Ja, ik doe alles voor je', fluistert hij. 'Haal me dan uit de storm', zeg ik uitdagend. 'Als dat kon, had ik dat allang gedaan', reageert hij direct. 'Wat deed je net in de keuken?' laat ik mijn nieuwsgierigheid op de loop. 'Dat zal je binnekort wel zien', zegt hij met een geamuseerde twinkeling in zijn chocolade bruine ogen.


---
ps. worden jullie boos als ik zeg dat dit verhaal
zowiezo de 50 niet gaat bereiken?