Deel 23

Eerst hadden ze een uur verweer tegen de zwarte kunsten, waar ze in groepjes van drie de tegenverloeking moesten oefenen. Diana, Rose en Megan pakten hun toverstok en gingen oefenen. Alice, Ben en Ryan kwamen naast hen oefenen, maar Kate keek ongelukkig om zich heen en Diana snapte het. De enigen die nog niet een drietal hadden, waren slytherins. Kate liep naar ze toe, niet bepaald enthousiast. Het meisje zwaaide met haal golvende donkerbruine haar en keek niet super vrolijk naar Kate, haalde haar schouders op en trok haar toverstok.
Na de les kregen ze op dat ze paragraaf een door moesten nemen, en daarna gingen ze door naar verzorging van fabeldieren. Daar gingen ze verder met boomtrullen.
“Ik word gek van die beesten!” riep Rose, wiens vinger bloedde. Na weer een lange les wandelden ze weer terug naar het kasteel voor een heerlijk broodje ei. Eén van de slytherins waarmee Kate had geoefend bij verweer tegen de zwarte kunsten kwam op haar af.
“Hey, Ariana!” riep Kate.
“Hey, je mag ook wel bij ons zitten, hoor,” zei ze. En ze wees naar een groepje slytherins aan de andere kant van de zaal.
“Oh, oke!” Kate draaide zich om naar een enigszins verbijsterde Megan, Rose, Alice en Diana. “Tot zo!” En ze liep weg. Rose en Alice keken haar nog even na, maar Megan liep direct weg. Ze leek een beetje boos.
Na een wat ongemakkelijke lunch, gevuld met vele stiltes en zwijgend ei naar binnen werken, vertrokken ze voor een superinteressant uur geschiedenis van de toverkunst. Koboldoorlogen. Yey.
“Maak me wakker als het lunchtijd is,” mompelde Megan. Diana lachte en pakte haar aantekeningen erbij om wat op te schrijven over Fredrik de Vrekkige.
Een luide knal bracht Diana weer bij bewustzijn nadat ze vijf minuten glazig naar een boom op het terrein had gestaard. Ze keek op en draaide zich om. Achter in de klas zaten twee enigszins geschrokken jongen, die klaarblijkelijk een potje knalpoker hadden zitten spelen, aan de enorme rookwolk en kaartrestjes te zien.
Prudent keek ze heel even streng aan en ze werden eruit gestuurd. De boom dan maar weer, dacht Diana en ze staarde weer glazig naar buiten.
“Geweldig, een samenvatting schrijven!” riep Rose chagrijnig. Megan klopte haar medelijdend op haar schouders en ze lachten even, maar Megan hield abrupt halt toen ze zag dat Kate met Ariana praatte.
“Laten we gaan,” mompelde ze en ze wilde weglopen, maar Rose hield haar tegen.
“Kom op, Ariana lijkt toch wel aardig, niet alle slytherins zijn zo! Geef haar dan een kans,” Megan leek niet te luisteren en liep alsnog weg. Diana keek verbaasd van Rose naar Alice, maar zij leken minder verbaasd.
“Laten we maar gaan,” stelde Alice voor en ze liepen verder door naar gedaanteverwisselingen. Megan was al in het lokaal, maar zei niks toen de anderen kwamen. Ze zei überhaupt niks.

’S Avonds na het eten vertrokken ze allemaal naar de astronomietoren. Diana vond het een heel interessant lokaal. Allerlei vreemde, bewegende, zachtjes zoemende instrumenten werden verlicht door het maanlicht dat door de glazen koepel stroomde. Professor Astro vertelde de klas dat ze moesten gaan zitten, en ook Diana ging naast Kate zitten met haar telescoop.
“Vandaag gaan we verder werken aan onze kaarten, zorg dat ze volgende week af zijn, want dan gaan we ermee bezig, oké? Als er vragen zijn kun je me altijd vragen.”
Diana keek Kate vragend aan, en die begreep Diana.
“Je moet gewoon de sterren en planeten tekenen die je daar ziet.” Ze wees naar de hemel. “Kijk, als je die daar ziet, moet je hem zo-(ze maakte een aantal gebaren op Diana’s lege papier) tekenen. Snap je?” Wat? Nee, ze snapte het niet. Dit valt niet te snappen, dit is zo vaag als wat, natuurlijk snapte ze het niet! En dus zei ze:
“Yep, ik snap het.” Kate keek alweer naar haar eigen telescoop, en Diana tekende willekeurige lijnen en stippen. Ze zou Alice later wel om hulp vragen.