138~
Laura PoV
ik liep achter Tom aan, een beetje duizelig, maar voor de rest ging het wel. Trappen waren moeilijk, en ondanks dat ik niets zei of vroeg draaide TOm zich om naar me. Stak zijn hand uit om me te helpen. ZOU het echt zo erg zijn als ik van de trap zou vallen. Ik nam zijn hand, en glimlachte zacht. ik wist niet wat ik had kunnen verwachtten, maar dit niet. Tom grijnsde en gooide me gewoon over zijn schouder. Het feit dat ik hem probeerde te slaan en te schoppen zodat hij me zou neerzetten, leek hij alleen maar grappig te vinden. Ik hield gewoon mijn mond, bewoog me niet meer. Mij best, als hij het zo wou spelen, dat kon ik ook. Koppig zijn was een van mijn goeie kanten... beter gezegd, iets dat ik goed kon klonk beter. Zodra dat hij beneden aan de trap was, trok ik mijn benen op, waardoor ik net niet op mijn smoel viel, als TOm me niet opnieuw opgevangen had. Oké, niet meteen iets om te proberen. Mocht ik nuchter geweest zijn, zou ik erin geslaagd zijn om een koprol in de lucht te maken, oftewel een salto genaamd, bij iets normalere mensen. Ik moest er gewoon rekening mee houden dat ik voor het moment niet meer tot de normale nuchtere mensen behoorde. 'En wat was de bedoeling daarvan?' vroeg hij verbaast, maar vooral spottend. ik haalde mijn schouders op en liep naar de woonkamer; 'Kies jij de film, dan hoop ik iets eetbaars en drinkbaar te vinden.' zei ik vanuit de keuken. Ik wist niet hoe hij reageerde maar negeerde het. ik werd meteen naar de keuken terug gestuurd toen ik hem een blikje bier gaf, en er zelf een wou. 'Non alcohol, ik probeer je zo nuchter mogelijk te krijgen en ik heb het gevoel dat je niet echt aan het helpen bent.' zei hij klagend.
De film was saai; als kind was ik doodsbang van Horrors, maar tegenwoordig deed het me niets meer. Tom vond het blijkbaar ook niet echt leuk. 'Saaaaai!' zei ik halverwege de film. Tom knikte. 'Ik had deze gekozen omdat je er vroeger zo gevoelig aan was, toen was het leuker om naar jou te kijken dan naar de film. Niet dat...' ik glimlachte, ik had het wel verwacht. 'Nja, hoe reageerde ik toen?' het was een retorische vraag; 'Je sprong bibberend achter de zetel!' riep tom Enthousiast, waardoor ik hem een COladouche gaf. 'Perfect, mijn t-shirt is eraan.' zei TOm met een blik op de grote vlek.
Reageer (5)
nou, je bent terecht bang, als je mensen aan een verslaving helpt, moet je ook maar zorgen dat ze steeds een nieuwe dosis krijgen
1 decennium geledenleuke metafoor he ^^
snap je het?
Nee?
VVVVVVVVVVEEEEEEEEEEEEEEEEERRRRRRRRRRRRRRRRRDDDDDDDDDDDDDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERRRRRRRRRRRRR
Love it!
1 decennium geledenIk hoop echt dat dit zo positief blijft tussen hun en het goedkomt!
1 decennium geledenGa je snel weer verder? <3
xoxo
leuk snel verder!!
1 decennium geledenhehe zo zijn ze wel leuk samen...
1 decennium geledenhoop dat het nog even zo blijft