Thirtytwo.

"Schaat! Opstaan!" Riep Hermelien terwijl ze me door elkaar schudde. Ik greep haar schouders en gooide haar over mijn bed. Ze lachte luid door de kamer en gooide mijn kleren op me. "Kleed je aan! We hebben nog maar een uur." Ik zuchtte diep.

Ik propte me snel vol en gaf mijn briefje aan professor Anderling. Ze las mijn uitgekozen vakken en tikte op het lege lesrooster. "Alle vakken om schouwer te worden, het lijkt me een goed beroep voor je, Jimena." Ze knikte en ik denk dat er zelfs een glimlach op der gezicht stond. Ik stond op en rende Hermelien achterna.
"Wat heb je nu Griffel?" gilde ik en ze stopte met rennen. "Toverdranken?" Ik zei dat ik het ook had en we renden holderdebolder de kerkers in. "Ah! Jullie zijn er." Zei professor Slakhoorn en hij glimlachte eng naar me. "Zeg, miss Waters. Weet u toevallig niet of meneer Potter ook naar mijn lessen komt?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik dacht van niet professor. Hij had maar net een Acceptabel op zijn SLIJMBALlen vorig jaar." Hij knikte. "Dat is genoeg om in mijn lessen te komen, miss." Ik haalde mijn schouders op en ging bij Hermelien staan.
Draco keek me aan met een misselijkmakend opgewonden blik. Ik stak onopvallend mijn middelvinger naar hem op en lachte naar Benno Zabini. Hij was de enige Slyth die ik mocht, ik kende hem al sinds ik jong was en we waren, tot hij een Slyth werd, beste vrienden geweest. Hij kwam langs ons staan en we begonnen te praten.