Prologue
Langzaam stond ik op en keek hem voorzichtig door mijn lange wimpers aan. Mijn ogen staan vol met tranen, die nu langzaam in kleine watervalletjes over mijn wangen stroomden. Hoe kon hij me dit aandoen? Ik staarde naar zijn gezicht waar een geheimzinige grijns op staat waar je gewoon bang van moest worden. Hij kwam steeds dichterbij, alsof hij het nog een keer wilde doen. Ik deinsde achteruit, voor zover dat kon. Met mijn rug stond ik helemaal met mijn rug tegen de koude muur aan. Hij kwam nog dichter bij, tot hij voor me stond. Hij keek me nogsteeds met een grijns aan. 'Alsje-alsje-blieft..' fluisterde ik bang. Hij tilde zijn arm op, alsof hij me wou gaan slaan. Inplaats daarvan kwam hij steeds langzaam dichterbij, totdat hij voorzichtig mijn gezicht aanraakte. Hij aaide over mijn wang en wreef zachtjes de tranen weg. Ik staarde hem bang aan, terwijl hij nog steeds grijnsde. Ik raakte nog meer in paniek. Ik wistte gewoon dat dit op een dag zou komen, maar niet dat het zo zou gaan.
Reageer (1)
Damn, ik haat het als Zayn de bad boy is
1 decennium geleden