1.1

1.1 [English version]


Her hair, dark as the night itself, waived in the cool September wind. Her skin was white as the new moon, that shined like it's light wanted to be stronger that the sun. Her lips were red as the roses in the garden she looked over and her green eyes sparkled of anger. She just heard her new name, and she wasn't happy with it. At all.
Nathaly Hart.
It sounded to her like they wanted to name a murderer Snoopy. Not that she was one, though.
The only good thing was, that she could choose her own character before they put her into a family. Her family, fr as long as it lasted (?). Imagine, playing a character you don't even like. No, that would be horrible.Now she would be a but arrogant, but not too. Tough (stoer, spreek je uit als taff), brutal, but nice. Not afraid of anything. a bit laisy too, she thought, but she didn't know for shore.
Unfortunately, she couldn't play the one and only, but she had to share it with others. Not her character, but her family. She would be the head of a triple, the Hart-triple. and, last but not least, she would have a little sister Victoria, who wanted to be like her. Life wasn't fair. Though, life? She hadn't lived sinds... hundreds of years back. Did she live now, while she was a protector of fate? did she live, when she was forced to complete an others life without completing hers? she didn't know. Maybe she did live, only not in a usual way, with a heart and stuff. She helped people to have there one destiny, what was written in the Books before they even were born. So she did live. Right?

1.1 [Nederlandse versie]
Haar haar, zo donker als de nacht zelf, wapperde in de koele septemberwind.Haar huid was zo donker als de nieuwe maan, dat scheen alsof zijn licht het zonlicht wou overschijnen. Haar lippen waren rood als de rozen in de tuin en haar groene ogen twinkelden van woede. Ze had net haar nieuwe naam gehoord, en ze was er niet blij mee. Totaal niet.
Nathaly Hart.Het klonk voor haar alsof ze een moordenaar Snoepje willen noemen. Niet dat zi er een was.
Het enige goede was dat ze haar eigen karakter kon kiezen, voordat ze haar in haar familie plaatsten. Haar familie, voor nu. Stel je voor, een karakter te moeten spelen die je helemaal niet aanstaat. Dat zou verschrikkelijk zijn. Nu zou ze arrogant zijn, maar niet te. Stoer. Brutaal, maar aardig. Ook eenbeetje lui, dacht ze, maar dat wist ze niet zeker.
Jammer genoeg kon ze niet the one and only zijn, ze moest het elen met anderen. Niet haar karakter, maar haar familie. Ze zou aan het hoofd staan van de drieling, de Hart-drieling. En, last but not least, ze zou een klein zusje hebben, Victoria, die op haar zou willen lijken. Het leven was niet eerlijk. Nou ja, leven? Ze had niet meer geleefd sinds... honderden jaren terug. Leefde ze nu, nu ze een lotsengel was? Leefde ze, als ze gedwongen was om andere levens te volmaken, zondr dt te kunnen doen met haar eigen? Ze wist het niet. Misschien leefde ze, alleen niet op de gewone manier, met een hart enzo. Ze helpte mensen hun lot veilig te stellen, dat geschreven was in de Boeken nog voordat ze geboren waren. Dus ze leefde. Toch?

Waarschijnlijk begrijp je het verhaal nog niet, en ook niet wat dit te maken heeft met twilight, maar dat komt nog