Hoofdstuk 2

-BzzzzBzzz- Ik schrik wakker van m'n telefoon als ik mezelf erop betrap dat ik voor de tv in slaap gevallen ben. Al-weer. Ik rek mezelf uit en rijk met me hand naar mijn telefoon, die bijna van de tafel af trilt. Met halve open ogen kijk ik op het kleine schermpje en zie "Stefan belt" staan. "Hallo?" Het blijft nog heel even stil, en ik hoor wat gemormel van een drukke gezelligheid aan de andere kant. "Hee Maudy. Met Stefan. Waar ben je? Je staat toch niet in de file bij dat ongeluk in de stad toch? Anders moet je even omrijden via..." Ik denk na. Waarom belt hij me? Als ik íemand lang niet heb gesproken of gezien, is hij het wel. "Uhm, nee. Je belt me eigenlijk wakker. Is er iets?" Ik zet mezelf recht op en wrijf even de slaapjes uit me oog. "Ja, slimmert. We hadden afgesproken vanavond. Ik wacht al een half uur op je." Ik hoor 'm een beetje grinniken. Dat is waar ook. JUIST omdat we mekaar zo lang niet gezien hadden, spraken we vandaag af. Ik sta op en loop snel naar mijn slaap kamer, trek snel een leuke outfit aan terwijl ik Stefan nog steeds aan de telefoon heb. "Ja! Ik kom er aan! Sorry, ik kom d'r aan." Lachend hangt hij op en ik spray nog even een luchtje op voordat ik ga.