35

Het ontbijt verliep in doodse stilte, na het bezoek aan Jacob en Billy zou de sfeer thuis hopelijk een stuk gezelliger worden.
'We worden om half een bij Billy verwacht,'zei mijn adoptievader in een poging om een gesprek te beginnen maar niemand reageerde.
'Mag ik van tafel? Ik heb nog huiswerk,'vroeg Tom.
'Natuurlijk,' zei mijn adoptiemoeder
'Mag ik ook naar boven?'vroeg ik.
'Als Tom dat mag jij toch ook?'
'Had je echt huiswerk?'vroeg ik toen ik in Toms binnenkwam.
'Nee, ik werd gewoon gek daar beneden.'
'Ik eigenlijk ook, wat denk jij dat de beste oplossing is.'
'Misschien kan je het best bij Jacob en Billy gaan wonen,'het zou inderdaad veel oplossen als wij niet meer samen in een huis woonde.
'Jij blijft toch gewoon Tom?'
'Natuurlijk, ik laat je nooit in de steek.'
Ik omhelsde hem en op de een of andere manier ging die omhelzing vloeiend over in een zoen.
'Indiana, Tom, we gaan.'
We lieten elkaar los en ik liep blozend naar beneden, dit had zo veel te natuurlijk gevoeld. Omdat Billy's huis best dichtbij was gingen we te voet en ik zag Jared en Paul nog net het bos in rennen. Ik aarzelde toen ik voor de deur stond, wou ik al deze veranderingen wel?
'Kom maar Pocahontas,'zei Jacob geruststellend.
Ik haalde diep adem en stapte naar binnen.